سلام
دیروز داشتم کانال فا.رسی وا.ن را می دیدم. یک برنامه تبلیغی دارند به اسم «به نام زن» که هنرپیشه ها و خواننده های مرد می گفتند زن و مرد با هم برابرند... برابر... این تغییر از تو شروع میشه و ...
حالا اصلا به این برنامه و دلیلش و چراییش و ... کاری ندارم.
ولی همون موقع داشتم با خودم فکر می کردم برای برابری و تساوی حقوق زن و مرد در جامعه، اولین و موثرترین قدم چیه؟! کدوم راهکاره؟!
نظر شما چیه؟! دوست دارم نظرتون را، هرچه که هست بدونم!
راستش من موافق برابری حقوق زن و مرد نیستم. موافق تساوی شون هستم. به نظر من یکی از نشانه های بلوغ جامعه اینه که اجازه ازدواج از پدر و جد پدری لازم نباشه و بعد از رسیدن خانمها به سن قانونی بتونن برای ازدواج و گرفتن پاسپورت خودوشن اقدام کنن. همینطور موافق مهریه و حواشی اش هم نیستم. ولی اگر قرار باشه مهم ترین عاملی که برام به عنوان تساوی حق زن و مرده رو بگم باید به حق طلاق اشاره کنم. این مسئله باعث شده من حداقل توی ده یازده تا کیس مناسب به خواستگارم جواب منفی بدم
گولو جان بر اساس فرهنگنامه دهخدا تساوی و برابری یک معنی هستند ولی شاید منظورت یکسان بودنه! برابر بودن می تونه متفاوت با یکسان بودن باشه.
اگرچه من به حق انتخاب و منعطف بودن برای همه معتقدم.
به نظرم اینکه خود ما زنا قبول کنیم برابریم در همه زمینه ها نه اینکه جایی که به نفعمونه برابر با شیم و بعد تو مسائلی که به ضررمونه برابر نباشیم ( من بیشترین چیزی که برام همیشه سواله و غیر قابل فهمه خانومایین که میگن باید برابر باشیم ولی تو قسمت تلاش برای معاش و درآمد میگن وظیفه مرد است )
موضوعی که مطرح کردی مهسا جان موضوعی است که در پست بعدی بهش خواهم پرداخت
اولین قدم اینه که خود زن این رو باور داشته باشه که میتونه برابر باشه و چیزی از مرد کمتر نیست
دوم مردانی که ادعای طرفداری از حقوق زنان رو دارن به موقع این رو نشون بدن هم به زن ها میدون بدن هم فکر نکنن این کار مردونه هست زن از پسش بر نمیاد. یا از زن نظر نپرسیم یا هر چیز دیگه
اولین قدم:
بجای واژه نامانوس شوهر بگیم همسر
منم با این کلمه ناموس مشکل دارم
شادمانه
من اصلا با برابری موافق نیستم، برای حرمت گذاشتن و رعایت حقوق نیازی به برابری نیست. چون برابر نیستند
اما فارغ از تفاوتها جسمی، روحی و امادگیهای ذهنی، بهتر و مفیدتر اینه که از حقوق برابری برخوردار باشند.
برای اینکه حق طرف مقابل رو به رسمیت بشناسیم بایستی بخاطر داشته باشیم که ما طرف برتر نیستیم، ما جزئی از جهان هستیم و نیاز داریم که رفتاری اتخاذ کنیم که کلیت و تعادل کلی رو حفظ کنه. پس ضرورت داره که به نگاههایی غیر از نگاه خودمحورانه توجه کنیم و درک کنیم
در مورد برابری برای گولو هم توضیح دادم. برابری به معنای یکسان بودن نیست. اگرچه نظر خود من چیز دیگه ای است.
من هم به نظر کسی بر دیگری ذاتا برتری نداره!
اولین قدم اینه که خانومها خودشون باور داشته باشند.
خودشون باید ثابت کنند توانمندیهاشونو...
باید زحمت بکشند برای رسیدن به جایی که بهش اعتقاد دارن.
تفکر غالب جامعه یکی دو روزه عوض نمیشه.
زمان می بره و صبر و پشتکار
نمونه اش همین حق تحصیل! 50 سال پیش مردم همین تفکر رو برای تحصیل دخترا داشتند؟ خیلی از دخترا از جونشون مایه گذاشتند تا تفکر غالب جامعه عوض شد.
وای چه سوال سختی پرسیدی. والا جه عرض کنم. من فکر میکنم برابری زن و مرد بین جوون ها کم و بیش جا افتاده. بیشتر قوانین هست که باعث این نابرابری میشه. مثلا اگه یه خانوم هم بخواد دوجرخه سواری کنه فکر کنم کمتر کسی مخالف باشه اما خوب اجازه این کار رو خانومها ندارن. یا تو محیط کار خانومها کمتر ارتقا میگیرن شاید برای اینکه ظاهر مناسبی ندارن. یعنی قانون و دین شاید اجازه برابری را نمیده ما هم نمیتونیم کاریش کنیم.
دوست خوبم سلام به نظر من باید قوانین کلا اصلاح بشه منظورم هم قوانین مدنی و هم حقوقی خودت که بهتر میدونی همه چی الان به نفع آقایون هست اگه یه چیز ساده مثل حق طلاق دیگه فقط برای مرد نباشه یا اینکه مردا حق دارند چند تا زن داشته باشن یا اینکه مرد 2 برابر ارث میبره اگه اینا اصلاح بشه مردا هم کم کم میفهمن که هیچ برتری ندارن و برابری برقراره چرا موقع کار که میشه ساعت کاری باید یکسان باشه اما موارد دیگه اینطور نیست درصورتیکه خانم که کارش تموم میشه تازه شیفت کاریش تو خانه شروع میشه بعنوان زن و مادر ایناست که باید درست بشه خانمی
اولین قدم پرهیز از "اصرار بر پیروی از هر نوع ایدئولوژیه"
...
دومیش هم قبول حق انسانی برای همه انسانهاست فارغ از جنس و سن و مذهب و ....
آموزش و تربیت درست از کودکی.
پذیرفتن این موضوع برای خودمون و در خودمون.
اینها اولینها میتونه باشه، البته کافی نیست.
یه نظر انتحاری تو جمع خانوما!
لطفاً وقتی قوانینی و عرفی که این برابری و غیر ممکن میکنه، غیر منطقی به نفعتونه و به عنوان جنس ضعیف بهتون حقوق ویژه ای میده بهش استناد نکنید. اینکاریه که بسیاری از خانومای مدعی حقوق برابر میکنن!
دوس دارن از مزایاش استفاده کنن ولی زیر بار سختیاش نرن!
جناب میلاد میشه یک کم نظرتون را واضح تر بیان کنید؟! من چند بار خوندم ولی دقیق متوجه نشدم!
در هر صورت پست بعدیم به گونه ای جواب به این صحبت شماست.
سلام.
من خیلی فکرکردم که چه طرحی بدم اما چون خیلی موضوع حساس و چالش برانگیزه فعلن به این جمله بسنده میکنم و میرم فکرامو بکنم.
"زنها ومردهابا هم برابرند اما زنها برابرترند.
و من الله توفیق
فکر آدما باید عوض بشه. دیدشون. باورشون تا تعصبات قدیمی تلقینات هزارن ساله رو کنار بذارن.
همه ی مردایی که ما بهشون برای مردسالاری معترضیم همه توی خونه تربیت میشن. توی خونه و زیر دست یه زن تربیت میشن. اگه مردسالارن اون زن یادشون داده. اولین قدم تغییر اون زن هاست.
بولوت جان درسته که مادر نقش خیلی مهمی در تربیت فرزند داره ولی اگه فکر کنیم همه وظیفه تربیت بچه با مادره باز یک کم یک سویه و یک طرفه نگاه کردیم به این قضیه! چون خودم مادرم و اثرات دیگه را در تربیت پسرم می بینم این موضوع را گفتم.
ولی من هم با تغییر زنان موافقم
نظرمو فرستادم.
نمیدونم اومد یا نه؟؟؟
نه گویا نرسیده!
اولین قدم اینه که تو همه چیز برابر باشیم نه فقط تو چیزایی که به نفعمونه برابری نه برابر تر
مثلا موقع ازدواجم گفتم حقوق برابر میخوام و تبصره گذاشتم تا با هم یه قرارداد برابر که نفع طرفینه امضا کنیم نه یک طرفه به همون نسبت هم هیچوقت تو زندگی ام پام رو پام نذاشتم تا همسر کار کنه من حال کنم پا به پاش تلاش کردم
این نظر منه و تلاشمون این بوده هر چند جامعه برابری نمیخواد ما حداقل تو جامعه کوچیک خونمون حفظش کنیم
همه ما حرف می زنیم و شما یک قدم جلوتر رفتید و عمل هم کردید
سلام،
خقوق، اختیارات و مسئولیت های برابر.
اولین قدم اینه که قلبا به این موضوع ایمان داشته باشیم و این باید از کودکی در خانواده یاد گرفته بشه. با دیدن رفتار پدر و مادر با هم دیگه و در مقابل فرزندای دختر و پسرشون.
ولی از اونجایی که بعضی از مردها از این قوانین ضد زن به نفع خودشون سو استفاده می کنن و حاضر نیستن که انسانی رفتار کنن، اگر بخواهیم به طور گسترده برابری حقوق در جامعه ایجاد بشه، باید قانون تغییر کنه و حقوق انسانی در نظر گرفته بشه. درسته که با شروع تغییر از خود مردم در خانواده، جامعه هم به آرامی تغییر میکنه، ولی اگر این حقوق و برابری به صورت قانون در بیاد در زمان کمتری این تغییر در جامعه هم ایجاد میشه. در واقع قانون بعد از مدتی و در صورت استمرار به فرهنگ تبدیل میشه. مثل قانون کمربند ایمنی که الان تقریبا یک فرهنگ شده و مردم به صورت اتوماتیک و نه به خاطر جریمه این مسئله رو رعایت می کنن.
اولین قدم؟ خوب راستش در فضای فعلی اولین قدم اینه که افراد اصلا این مطلب رو باور کنند و قبول داشته باشند. چون تا جایی که میدونم اغلب افراد جامعه ما اینو در تئوری هم قبول ندارند. حتی زنها هم اغلبشون این مساله رو قبول ندارند؛ چون فریب تبلیغات رو خوردند و فکر می کنند برابری یعنی اینکه سبیل در بیارن و قلدر بشن و کم کم هم تبدیل به مرد گردند! یه نفر باید به زنان ما بگه در دنیای پیشرفته هم زنها زن هستند و برابری زنانگیشون رو از بین نبرده.
باهات موافقم
سلام
تغیر قوانین از اولین قدم هاست۰این هم خیلی مشکل است۰فکر میکنم جواب سوال شما به یک یا چند پست نیاز دارد۰
احتمالا
چند وقت پیش دوتا توریست از کشور چک اومده بودن شهر ما برای بازدید از یک نقطه ی تاریخی و طبیعی
دختر و پسر 26 و 23 ساله که بنا به دلائلی از خونه ی مادرزن من سردراوردن و شب مهمون ما بودن
صبح موقع حرکت هنگام بدرقه متوجه شدیم کوله ی دختره تقریبا 30 درصد از کوله ی پسره سنگین تره ولی بدون کوچکترین انتظاری کوله ی خودش رو حمل کرد و وقتی بهش گفتیم کمک بگیر
گفت اون بار خودش رو میبره منم بار خودم. دلیلی نداره اون بخواد بخاطر من به سختی بیفته
به نظرم این اولین قدمه. تا این دیدگاه در بانوان امروز ما اصلاح نشه هیچ اتفاق تازه ای رخ نمیده
تا وقتی جنسیتی برخورد کنیم برابری و تساوی و یکسان و بودن و واژه هایی ازین دست هم زبان به زبان میشه. فکر می کنم واژه ی "توانایی" واژه ی مناسب تری باشه بین این زن و مرد.
من اتفاقن این تبلیغ رو دیدم و خیلی هم دوستش داشتم اما فکر کردم که مثلن یه خاننده ی محبوب مثه کامیار بیاد و توصیه کنه که زن و مرد نداره به حقوق هم احترام بگذاریم و ... زن یک کالا نیست که بشه در موردش و حقوقش و تفکرش بحث کرد که چه بکنند و چه نکنند و چه راهکاری داده بشه در مورد برخورد باهاش.
میگم تا زمانی که جنسیتی فکر کنیم وضع ما همین خاهد بود که خیلی از شغل ها، فعالیت ها، مکانها و ... تقسیم بندی میشن که یه از تفکراتی توی کشور های جهان سوم و سنتی نشات میگره.
تفاوت رو میشه ازون جا دید که یک نماینده ی مجلس زن در ایتالیا با بچه ی شیرخاره ش میاد و وتوی جلسات شرکت می کنه اما نماینده ی مجلس زن ما میگه زن باید بشینه توی خونه و شوهر داری و بچه داری کنه و ورزشگاه رفتن کار زن نیست. پس تفکر درست شرط اصلیه که چه دیدی به آدمها داشته باشیم زن و مرد هم نداره
تا وقتی اندر خم یک کوچه ایم باید برای موضوعاتی که می دونیم وجود داره و واقعیت انرژی صرف کنیم در صورتیکه میشه خیلی آزادانه به مسایل میدان داد و بدون تعصب بهش پرداخت
یکی باید از اون خانم نماینده بپرسه شما خودت چرا سر خونه و زندگی و بچه و شوهرداریت نیستی؟!
به نظر من اول باید اعتقادات غلط جامعه رو درست کرد. باید مردهای جامعه که شامل خانواده های خودمون هم میشه، اعتقادات و خرافات غلطی رو که از بچگی شنیدن و دیدن و باور کردن رو بریزن دور. باید با دنیا بیشتر ارتباط داشته باشیم تا مردهامون برابری زن و مرد رو به چشم خودشون ببینن تا بتونن عمل کنن.
وقتی اکثریت مردهای جامعه به تساوی زن و مرد ایمان بیارن و عمل کنن، دیگه اقلیت نمیتونه کاری بکنه. قوانین هم به مرور زمان رنگ میبازه. ولی هنوز تا اون موقع خیلی راه زیاده. به عمر نسل ما کفاف نمیده!!!!
سلام.
اولین قدم اینه که بذونیم تساوی حقوق یعنی چی و این اصطلاح رو با تشابه حقوق اشتباه نگیریم.منظور از تساوی چیه؟برابری در انسانیت؟این درسته.
قوانین ما خشک و محدود و با بیسوادی مطلق نوشته شدن.اینم درسته.
اما حالا که قانون دست ما نیست فرهنگ که دست خودمونه.
اولین راه خودباوری خانوماس.چند وقت پیش در جمعی بودم که یه خانمی که ظاهرش خیلی متمدن و روشنفکر نشون میداد میگفت حالم از رانندگی زن بهم میخوره و زن رو چه به وکالت و خلبانی و.....
تا وقتی خانومامون این فکرو دارن هیچی درست نمیشه.چون تربیت فرزند هم دست مادره و نسل بعد هم مردسالار تربیت میشه.
دومین راه اینه که به آقایون بیشتر از اونچه که هستن پروبال ندیم رو حساب اینکه مرده و غرور داره و این حرفا.
راه سوم که مهمترین راهه تربیت درست بچه هامونه.طوری که دخترامون خودباور و با اعتماد به نفس بشن و پسرامون از همون کودکی خودشونو بالاتر از دختر ندونن و مردونگی رو تو قدرت بدنی نبینن.
بهه هردوتاشون آزادیهای معقول بدیم.نه اینکه پسر واسه خودش خونه مجردی داشته باشه و دختر واسه یه دورهمی دخترونه اجازه کتبی بخواد.
و اینی که میخوام بگم شاید جالب نباشه اما از کودکی تو گوش بچمون نخونیم که ارزش دختر به باکره بودنشه و هیچی واسه پسر عیب نیست.
همینا به ذهنم رسید فعلا.
ممنون دوباره نوشتی
جواب این سئوال توی جوامع مختلف فرق می کنه؛ ولی به نظرم توی جامعه ما مؤثرترین عامل، اصلاح قوانین هست.
سلام
یکی از اثرگذارترین راهها همونطور که دوستان گفتن اصلاح قوانینه. اما عملی ترین کار شروع کردن از زندگی خود و آگاهی دادن به کساییه که میتونیم. من خیلی خوشحالم که این مسایل تو وبلاگا مطرح میشه و یک عده رو به فکر میندازه
مرسی
سلام. هوم چه جالب! به خاطر ربطش به پست خودم میگم!!
من خیلی اهل بحث در این مورد نیستم
زن ومرد خیلی خیلی فرق دارن پس تا دنیا دنیاس هیچوقت تساویی نخواهد بود
چه قانونی چه عرفی
اما احترام به حقوق حقه خانمها و البته آقایون در بعضی موارد! چیزیه که شاید بشه براش کاری کرد!
به نظرم برای همچین چیزایی نیاز به یه سری سوادهایی هست
باید یه سری کلاس اجباری برای خونواده ها گذاشته بشه و یه چیزایی توی اون کلاس ها یادآوری بشه
ساده ترین این کلاس ها تولید فیلم و سریال برای ساعاتیه که پربینندس
مثلا همین هفت سنگ که پیام اخلاقی میده
هفت سنگ که پیام غیراخلاقی داره!
وقتی تو صدا و سیماش حق کپی رایت رعایت نشه وای به حال بقیه مملکتش!
خسته نشدید از این بحث تکراری بی فایده؟!
من خسته نشدم! شما چه طور؟!
اگه خسته شدید خوندن بحث های تکراری براتون اجباری نیست!
من یه بار به الهامی تو وبلاگ پرونده مهر گفتم باید چی کار کنیم
اینجا
http://mehrparvar.blogfa.com/comments/?blogid=mehrparvar&postid=178&timezone=12600
اولین قدم کار کردن رو ذهنمون
همین که این رو باور کنیم قدمهای بعدی خودش برداشته میشه
چند وقت پیش پستی در وبلاگم گذاشتم که من چطوری شروع کرده ام اسمش اینه:«به مناسبت ۸مارس روز جهانی زن»
http://apartyadance.blogfa.com/1392/12
سلام من براتون یک ایمیل فرستادم خواستم بپرسم دریافت کردین؟
ممنون
بله! جوابتون را در اسرع وقت خواهم فرستاد
سلام دوستم. خوبی؟
به نظر من حق طلاق دادن به زن درست مثل مرد و دوم تقسیم اموال خانواده بین زن و مرد تحت هر شرایطی(چه مرد
طلاق بخواد چه زن)
ممنون عزیزم
من از اینجا شروع می کنم که یادمون باشه تو جامعه ای زندگی می کنیم که آقایون هم خیلی حق انتخاب ندارن (هرچند اوضاعشون از خانمها بهتره)
اکثریت نگاه غالب در جامعه ما منتظر یک منجی است که بیاد و شرایط رو براش بهبود بده در صورتیکه برای داشتن روزهای بهتر باید تلاش کرد ، از حق و حقوقی گذشت و مسلما این اتفاق در طول چندین نسل طول می کشه
نکته آخرم هم بقیه دوستان اشاره کردن تا وقتی این تفکر هست که خرجی دادن وظیفه ی مرد ه و ... هیچی عوض نمی شه........
+
اینکه چون قوانین مردانه نوشته شده بخواهیم صحنه رو ترک کنیم جواب نمی ده .......
منم با این تفکر ناجی مشکل دارم! ولی انگار همه ما باهاش بزرگ شدیم!
به نظرم اولین قدم رو باید از خودمون شروع کنیم اینکه هرکدوم از ما با دلیل ومنطق باور داشته باشیم که با مردها برابریم وبتونیم تو زندگی شخصیمون براساس همین باور رفتار کنیم وتا جایی که ممکنه وبا هر روشی که میتونیم اطرافیانمون رو توجیه کنیم، به فرزندانمون اموزش های درست رو بدیم، اگه موقعیت اجتماعی خاصی داریم حواسمون باشه که تاثیرگذاریمون بیشتر خواهد بود
بله! به نکته مهمی اشاره کردی!
سلام خوشحالم که با وبلاگتون آشنا شدم واقعا خوشحالما جدی جدی خیلی دوستتون دارم
در ضمن اگه میشه رمز رو به منم بدید قابل دونستید البته
من که هنوز خودم به معنای واقعی کلمه، به حقوق واقعی زن احترام نمی گذارم، چرا الکی شعار بدم!؟
من که هنوز نتوانسته ام حق و حقوق همسر خودم را ادا کنم، چه راهکاری ارائه کنم؟
تمام قراردادهای اجتماعی جامعه ما مبتنی بر مذهب و سنت است، فاجعه اینجاست که سنت و مذهب ما، هردو به شدت زن ستیز و مردسالار هستند، حاکمیت هم مبلغ این دو عنصر است، رسانه ها و سیستم آموزشی هم که منکوب حاکمیت هستند، اندک صداهای مخالف هم به سرعت و با شدت هرچه تمام، حذف می شوند، خوب نتیجه هم که اظهر من الشمس است دیگر...
به نظر من، هرکسی باید از خودش شروع کند، پارادایم های ذهنی اش را تغییر دهد، تغییری تدریجی و آهسته آهسته، ما که از دست رفتیم، باید در تربیت نسل های آینده، به موضوع برابری جنسیتی و رفع هرگونه تبعیض بیشتر پرداخته شود.
پس امید است شما هم از خودتون شروع کنید!
