نعمتی به نام دوست

سلام

یک مدت نبودم. دلم برای وبلاگم تنگ شده بود. ولی همون طور که بعضی از دوستان حدس زده بودند درگیر امتحانات بودم.

چهارشنبه یک امتحان داشتم که یک امتحان فرمالیته بود! آخرین امتحان در طی 21 سال تحصیل من بامزه ترین امتحانم بود! فقط 5 دقیقه طول کشید! و قبلش فقط داشتیم می خندیدیم! این قدر سریع برگه را تحویل دادیم که ممتحن هنوز توزیع برگه ها را تموم نکرده بود و برای همین تعجب کرده بود و نمی گذاشت از سر جلسه بریم!!!!

قبلش با دوستان رفتیم بیرون! ناهار خوردیم و عکس گرفتیم و کلی خندیدیم. بعدش باز جاهای مختلف دانشگاه ژست های مختلف گرفتیم و عکس گرفتیم و خندیدیم! باز بعدش رفتیم تریا و باز عکس گرفتیم و باز خندیدیم!

شب که رسیدم خونه خسته ولی سرحال بودم! پر بودم از احساس محبت و شادی و سعادت...

سعادت این که هنوز لحظه هایی دارم که می تونم به شادی در کنار دوستان سپری کنم. که هنوز فرصت تجربه اتفاقات جدید و بکر و غافلگیر کننده را دارم! که هنوز کسانی دور و برم دارم که شادی هاشون و حضورشون را با من قسمت می کنند! که هنوز بهانه ای برای خندیدن دارم!

ممنون از حضور همه دوستان... چه اون هایی که توی زندگی من حقیقتی لذت بخش هستند و چه اون هایی که فرصت تجربه فرح بخش دوست داشتن را به من دادند هر چند مجازی...

پیوست: به زودی سعی می کنم وبلاگم به رونق سابقش برگرده