آغازی برای نو شدن

سلام

امروز آخرین روز سال 1393 است. خیلی ها درباره سالی که گذشت می نویسند و خیلی ها درباره خواسته ها و اهداف سال جدید.

ولی من امروز نه می خواهم از سالی که گذشت بنویسم و نه از اهداف سال آینده.

برای من زمان یک قرارداده. شروع و پایان هر چیزی یک قرارداده. سن یک قرارداده. گذر زمان یک قرارداده.

آغاز، شروع و تازه شدن یک قرارداده. برای هر کسی ممکنه یک زمان خاص اتفاق بیوفته. نقطه عطف هر کسی می تونه یک روز خاص باشه. می تونه یک روز گرم تابستونی باشه وقتی پا توی آب یک جوی خنک گذاشتیم و داریم یا قاچ هندونه می خوریم. یا یک روز سرد زمستونی وقتی داریم گوله برفی به سمت هم پرت می کنیم. یا یک روز پاییزی وقتی داریم تو یک پیاده روی پر از برگ خشک قدم می زنیم.

لحظه آغاز را ذهن ما انتخاب می کنه. ذهن ماست که تصمیم می گیره کی و کجا چیزی شروع بشه و کی تموم بشه. این ما هستیم که تصمیم می گیریم کی خودمون را ارزیابی کنیم و هدف گذاری کنیم. هر روز، هر هفته، هر ماه یا هر سال...

این ما هستیم که تصمیم می گیریم چه روزی را برای نو شدن، از نو زیستن و از نو شروع کردن انتخاب کنیم. دنیا، نوروز، آغاز و پایان همه و همه در درون ماست.

هر روزتون لحظه ای نو و شروع یک آغاز باشه.