مادر پسرک بودن

سلام

مادر پسرک بودن* حس و حال خاصی داره. تجربه جالبیه. یک تجربه ناب و منحصر به فرد.

وقتی پابه پاش فوتبال بازی می کنی و یاد می گیری چه جوری به یارت پاس بدی که نفر سوم توپ را ازت نگیره.

وقتی شب ها کنارش می خوابی و در حالی که داری براش کتاب داستان می خونی، آروم آروم موهات را نوازش می کنه.

وقتی تو پارک باهاش فوتبال دستی بازی می کنی و هر وقت گل می زنه، کلی ذوق می کنه و دور افتخار می زنه دور زمین بازی.

وقتی که غذا درست می کنی و اون برات با پیاز داغ به شکل یک قلب، روی غذا را تزیین می کنه.

وقتی برات یک فیلم نامه می نویسه که داستانش چندین فصل داره و به زور میاردت توی اتاقش و با این صحنه مواجه میشی و بعد با ذوق ساعت ها باهاش بازی می کنی و به خیال پردازی هاش دامن می زنی. از خنده غش می کنه و از دیدن خنده اش دلت روشن میشه.

وقتی یواشکی گوشی موبایلت را برمی داره و یک فیلم سلفی از خودش می گیره که به سبک مهران مدیری توضیح میده این فصل از سریالش تموم شده و امیدواره به زودی فصل بعدیش را بسازه!

وقتی ساعت ها میشینه و با حوصله یک کیلو لوبیاسبز را برات تمیز خرد می کنه.

وقتی توی بازی با ورق ازت می بازه و عصبانی میشه و قهر می کنه.

وقتی مجبور میشی بشینی و برای تک تک کلماتی که تو دفترش به عنوان مشق می نویسه، توضیح بدی که دندونه ها باید مشخص باشه و اون سرسختانه اصرار کنه که این اشکال موجی، شکل تحریری کلماته!!!!!!!!

وقتی برای این که بدون مسواک به تخت بره کلی برات فیلم بازی می کنه.

وقتی مجبورت می کنه که بگی مثلا سیاره زحل چندتا قمر داره و یا گوشته داخلی سیاره اورانوس از چی تشکیل شده!

وقتی میره سر لپتاپ و اسم ماشین های مورد علاقه اش را سرچ می کنه و ساعت ها با عکس و جزییاتشون سرگرم میشه و بعد از تو هم می خواهد بیایی و با اون در دیدن عکس ها شریک بشی.

وقتی با نودل و سیب زمینی و گوجه یک غذایی درست می کنه و با افتخار میگه که غذای اختراعی خودشه و می خواهد به اسم خودش ثبتش کنه!

وقتی کلی وقت می گذاره و یک نقاشی با جزییات کامل می کشه که بیشتر شبیه یک نقشه است تا نقاشی.

حتی وقتی شیطونیش گل می کنه و هرچی بهش میگی این کار را نکن! داری اذیت می کنی! با لجبازی به کارش ادامه بده!

همه و همه تجربه های منحصر به فردیه که فقط و فقط میشه با پسرک تجربه اش کرد و نه هیچ کس دیگه ای. تجربیاتی که هیچ وقت با هیچ کس دیگه ای تکرار نمیشه.

برای همینه که مادر پسرک بودن حس و حال خاصی داره.

* من باور دارم هر بچه ای از هر جنسیتی، خلق و خو و روحیات خاص خودش را داره، برای همین تجربه مادر بودن هر بچه ای منحصر به فرده و قابل مقایسه نیست.

پیوست 1: این آهنگ هم مخصوص این پست.

پیوست 2: دبی فورد در کتاب نیمه تاریک وجود میگه اگه یکی به ما بگه کله کدوی بنفش شش چشم به طرف می خندیم چون باور داریم این صفات در مورد ما صدق نمی کنه، ولی وقتی یک نفر چیزی میگه که عمیقا باور داریم در مورد ما صدق می کنه سخت برآشفته میشیم و در صدد دفاع از خودمون برمی آییم. سریال جدید مهران مدیری، با همه نقاط ضعف و قوتش انگار بدجوری دست گذاشته بود روی نقطه حساس بعضی از افراد جامعه پزشکی!