چند تا از ما قاتلیم؟!

سلام

دارم یک کتاب می خونم.

به یک جاییش می رسم که از کنترل بیرونی میگه. از این که چه میشه وقتی یکی یا هر دو طرف در یک رابطه دست به کنترل دیگری می زنند. وقتی طرف به فرد مقابل میگه " من بهتر از تو می دونم چی برات بهتره" وقتی شروع می کنه به تغییر دادن طرف، به تهدید کردن، انتقاد کردن، سرزنش کردن، انتقاد کردن، نق زدن و اعتراض کردن، تنبیه کردن و دادن رشوه و باج برای کنترل بیشتر... وقتی سعی می کنه با کنترل و تبدیل فرد مقابل به اون چیزی که خودش در ذهن داره ونزدیک شدن بیشتر فرد با معیارهاش، قدرتش را حفظ کنه...

وقتی زیربنای این فکر این باشه که "من درست فکر می کنم و تو اشتباه فکر می کنی. من درست عمل می کنم و تو اشتباه عمل می کنی" در انتها "اونی که درسته منم و اونی که باید تغییر کنه تویی"

کنترلی که دشمن صمیمیت و قاتل خیلی از رابطه هاست...

کنترلی که میشه با احترام گذاشتن، محبت کردن، حمایت کردن، تشویق کردن، گوش کردن و پذیرفتن و گفتگو در مورد تفاوت ها جایگزین کرد و صمیمت و نزدیکی را بیشتر کرد...

جدا چند نفر از ما سعی در کنترل فرد مقابل داریم؟ چند نفر از ما برای حفظ قدرتمون دست به سرزنش و انتقاد و تنبیه و ... می زنیم؟ رفتار چند نفر از ما باعث از هم پاشیدن رابطه ها میشه؟ چند نفر از ما قاتلین رابطه هایی هستیم که می تونه دوستانه و لذت بخش باشه و الان شده بزرگترین کابوس زندگیمون؟

بعدا نوشت: برای تعطیلات می خواهیم بریم سنندج! ممنون میشم هر اطلاعاتی که ممکنه مفید باشه در اختیارمون بگذارید.