زنانی که هیچ نیستند!
سلام
اوایل ماه رمضان بود که یک شب آقای اردیبهشتی قبل اذان تلویزیون را روشن کرد و زد کانال سه!
برنامه ماه عسل بود. یک متخصص ناباروری، مهمان برنامه بود.
زمانی که تلویزیون روشن شد، مهمان برنامه داشت در مورد اهمیت تخصصش و بچه دار شدن صحبت می کرد.
جایی گفت زنانی هستند که حاضرند سرطان بگیرند ولی بچه دار بشند!
شگفت زده شدم! از فرهنگ و سنت و باوری که چنین بلایی سر زنان آورده که حاضرند خودشون را قربانی کنند ولی بچه داشته باشند! فرهنگی که زن را بدون قدرت باروری هیچ می داند!
پیوست 1: و البته به بچه هایی فکر کردم که توی پرورشگاه هستند و این زنان به جای سرطان می تونند اون ها را به سرپرستی بگیرند!
پیوست 2: مادرشوهرم سال ها پیش تعریف می کرد همکاری داشت که بچه دار نمی شد! سالها دکترهای مختلف و درمان های متعدد و سرانجام بعد 20 سال بچه دار شد! و وقتی با سزارین بچه را به دنیا آوردند متوجه سرطان در شکمش شدند! (دقیق یادم نیست سرطان چی؟ رحم شاید!)
سلام
خوبی؟
اینروزها اونقدر تخصصها به خدمت ایدئولوژیها و خطوط فکری در اومدن که آدم نمیتونه به حرف به ظاهر متخصص ها هم اطمینان کنه.
یک بار مطلبی خوندم راجع به مضرات صندل بدون هیچ حرفی از حجاب و خدا و یا ورود اجسام خارجی به پا...فقط هی تاکید کرده بود جنس صندلها سرطان زاست. آخرش نفهمیدم مگه جنس صندل اغلب با جنس کفشهامون یکی نیست؟ حس کردم به طور غیرمستقیم میخواد سر ملتو شیره بماله به اسم سرطان که جلوی بی حجابی رو بگیره مثلا!
ببخشید بی ربط نوشتم ولی یاد این حرفها افتادم.
امیدوارم واقعا یه روزی اون کسایی که به ادامه این باورها بین مردم کمک میکنن سزای عملشون رو ببینن. خیلی افراد هم هستن که خودشون آگاهن ولی قربانی جهل دیگران میشن. اونقدر بهشون فشار روانی وارد میکنن که طرف قدرت ایستادن جلوی این حجم فشار روانی رو نمیاره و به عقیده شون تن میده! گاهی شاید همین آوردن بچه از پرورشگاه اونقدر حرف و حدیث توش باشه که علاوه بر تحقیر شدن زن، اون بچه بینوا هم آسیب ببینه و البته همراهی شوهر هم تو یه فرهنگ سنتی نمیشه زیاد روش حساب کرد. مرد پشت میخواد خانوم اردیبهشتی عزیز
به نکته خیلی جالبی اشاره کردی!
جالبه دیروز با دوستی که خانواده همسرش فوق العاده مذهبی مرجع تقلیدی هستند صحبت می کردم.
می گفت زوجی از این فامیل که بچه دار نمی شدند به شیوه لقاح مصنوعی بچه دار شدند. مرد توانایی باروری نداشته و از اسپرم مرد دیگری برای بارور کردن تخمک همسرش استفاده کردند. بعد دوست دیگری پرسید چرا از پرورشگاه بچه نیاوردند؟ بچه یک مرد دیگه را بزرگ می کنه؟
گفت آخه اعتقاد دارند بچه پرورشگاهی بهشون محرم نیست ولی احتمالا بچه ای که مال مرد دیگه ای است محرمه بهشون!
سلام
بعدش مرد ؟
یاد یه فیلم که خیلی قبل تر میذاشت افتادم که یه خانم خبرنگار به اصطلاح روشنفکر بود به اسم ... یادم نمیاد که حاضر شد کور بشه ولی بچه اش بدنیا بیاد
نمی دونم! تا مدتی که احوالپرسش بودم شیمی درمانی می کرد و زنده بود و بعد فراموش کردم. باید این بار که مادرشوهرم را دیدم سراغی ازش بگیرم
یه خانم معماری هست در واقع بود. به اسم زها حدید. که جز پایه های اصلی معماری معاصر جهان محسوب میشه. چند وقت پیش فوت کرد. بعد یه موجی راه افتاده بود که آیا این یه معمار بزرگ جهانی بوده ارزش این رو داشته که ازدواج نکرد و بچه نداشت؟
گریه داره که باید بگم اکثریت میگفتن بچه داشتن ارزشش بیشتر از تاثیر این آدم توی معماری و جهانه. این زن مهم نیست چه تاثیر مهمی دیگه ای توی دنیا داشته. مهم اینه که طی فرایند های طبیعی و بیولوژیک یه بچه نزائیده و زاییش و مادری رو تجربه نکرده!
البته به نظر من هم زاییدن و هم بچه داشتن رو تجربه کرده. ولی زایش اون آدم از رحم نبوده از عقل و دانشش بوده. اما جامعه هویت زن و کمالش رو زایش از رحم میدونه نه عقل و شعور.
دقیقا. عجب باور مزخرفی که بگیم این زن عقیم از دنیا رفته
فقط فرهنگ اینجا نیست.یکی از اقوام که اخیرا از انگلیس برگشته بود میگفت کاتولیک های اونجا هم پیشگیری از بارداری را گناه میدانند.
بعضی زنها هم خودشان حسی دارند که انگار اگر بچه دار نشوند از یک توانایی عمده خودشان استفاده ننکرده اند.اما اینکه بخواهند به هر قیمیتی بچه دار شوند قابل توجیه نیست.
منم نگفتم ایران! فرهنگ مردسالار منظورم بود حالا هرجا! فرهنگی که بودن یک زن را فقط در قدرت زایشش می دونه و نه استعدادها و توانایی ها و شخصیت خودش!
واقعا باعث تاسفه
واقعا
نمی دونم در خون ما چی وجود داره که بچه ای که اونو نداشته باشه لیاقت محبت مار و نداره.
وقتی هزاران بچه ی بی پدر و مادر وجود دارن تو دنیا اضافه کردن یه بچه ی دیگه به این دنیا چه لطفی داره؟
اگه فقط 1بار (فقط یک بار فکر کنند) که خودشون مردند و بچشون قراره بره پرورشگاه, اونوقت بازم بین بچه ها فرق میذارن؟ خیلی دوست دارم بدونم اگه قرار بود خودشون یتیم می بودن بازم همین نظر رو راجب بچه پرورشگاهی دارند؟
اگه یک بار خودمون رو جای بقیه بذاریم و به چشم اونا به مسائل نگاه کنیم,خیی از کارها رو نمی کنیم و انقدر تو دنیا مشکل نخواهد بود
تازگی یک کلیپ در دنیای مجازی دیدم در مورد یک بچه با دو ظاهر! متوجه شدم چه قدر باورهای احمقانه ما جلوی تجربه های منحصربه فرد ما در زندگی را می گیرد
سلام به نظرم اون متخصص هایی که با وجود علم ودانشی که دارن به این باورها دامن میزنند واقعا نفرت انگیزند یعنی دزد با چراغ حالا بقیه از روی جهل یه کاری را می کنند ولی اونها یه باور غلط را با علم به اشتباه بودنش فقط به خاطر منافع شخصی شون رواج می دهند مثل این دکترهایی که می آیند تلویزیون از فواید روزه حرف می زنند
بله! منم متاسف شدم از عباراتی که این جناب پروفسور به کار می بردند. ممکنه ایشون در رشته خودشون خیلی موفق باشند ولی در مورد مناسبات انسانی خیلی نادرست برخورد کردند
شما احتمالا مشکلی در بچه دار شدن نداشتین.ان شاءالله هیچکس تجربه نکنه.وقتی بچه میخواین و نمیشه + برخوردهای اطرافیان+نصیحت هاشون+طعنه هاشون و .... همه و همه باعث میشه که یه زن تصمیم بگیره که خودشو به آب و آتیش بزنه و هر طوری هست مادر بشه.
لیلا جان بحث مشکل من نوعی نیست! اتفاقا دقیقا مشکل من اینه که چرا باید ارزش زن به بچه دار شدن باشه که چنین نگاه ها، طعنه ها، نصیحت ها، دخالت ها و ... احمقانه ای وجود داشته باشه که زن را چنین از نظر روانی تحت فشار بگذاره که حاضر بشه سرطان بگیره ولی بچه دار بشه!!!!
برای بولوت:
من معتقدم افراد نخبه و برجسته باید تولید مثل کنند و ژنشون رو منتقل کنند
البته در مورد این خانم منظورم این نیست که می نشست خونه و بچه داری می کرد!!! کلا میگم
گویا بولوت باید جواب بده.
ولی در کل افراد نخبه ویژگی های شخصیتی خاصی دارند که اغلب در روابط مدنی چون ازدواج موفق نیستند و برای همین ژنشون خیلی هم منتقل نمیشه!
خواهر جان اینجا اسلام دست و پای ما رو بسته و نیاز به ازدواج هست
اونورها که این خبرها نیست
روابط آزاد و تخمک و اسپرم اهدایی و...
حالا شاید اسپرم اهدا کنند ولی چون شخصیت منزوی دارند زیاد اهل روابط آزاد نیستند مگه این که الکساندر دوما پدر باشند و یا ژان ژاک روسو
سلام خانم اردیبهشتی عزیز
به نظر من دنیای ما بیشتر از آدمهای نخبه به آدمهایی نیاز داره که واقعا انسان باشند و انسانی زندگی کردن رو بلد باشند. به خاطر همین ضمن احترام به نیره خانم فکر میکنم کسایی باید بچه داشته باشند که خودشون به لحاظ روحی روانی و شخصیتی سالمند و می تونن بچه هایی که در همه ابعاد سالم هستند رو پرورش بدن. البته می پذیرم که این دیدگاه در این شکل آرمانگرایانه است.ولی حداقل میتونیم این معیار رو هم به عنوان یکی از معیارها و شرایط مهم بچه دار شدن در نظر بگیریم که کسی که میخواد بچه داشته باشه باید یک سری ویژگیها و توانمندیهای روحی و روانی رو داشته باشه
به نکته خوبی اشاره کردی منیر عزیز
برای نیره :
دنیای ژنتیک خیلی پیچیده تر و شکل گیری انسانها بخش زیادیش هم بر مبنای تصادفه یعنی تضمینی نیست که ادم نخبه بچه اش هم نخبه میشه تاریخ که خیلی وقتها خلاف این را ثابت کرده بیشتر نخبه ها از خانواده های با سطح هوش و تحصیلات متوسط اومدن
البته که احتمال درش نقش داره ولی خوب احتمالا احتمال به وجود اومدن یک کودک باهوش در خانواده باهوش بیشتره تا خانواده ای با هوش متوسط و پایین
سلام،
اگر ایشان حرف شما را می زد که بچه دار شدن مهم نیست، بچه بزرگ کردن مهم است پس از بچه های توی پرورشگاه بزرگ کنید، جایش توی تلویزیون نبود!
دقیقا!
برای نیره خانم:
سلام و عرض ادب
نیره جان این نظر شخصی من هست که کمالات انسان اکتسابی هستند و از طریق ژن منتقل نمیشن
تازه به نظر من اگر هم قابل انتقال باشن مثلا از طریق تربیت صحیح والدین به بچه ها انتقال پیدا کنند باز به میزان زیادی ارزششون رو از دست میدن
چرایش بماند!!!
والا تحقیقات نشون میده که بهره هوشی بسیار به ژن بستگی داره ولی البته محیط در شکوفاتر شدنش موثره!
این که منظور شما از کمالات چیه را ولی نمی دونم! آیا تربیت صحیحه؟ شعور داشتنه؟ آگاهی داشتنه؟
در هر حال حس خواستن فرزند حسی هست که در وجود اکثر انسان به خصوص زنان وجود داره و منافاتی هم نداره با پیشرفت و زاها حدید شدن!!!! و زاها حدید اگر معماری برجسته ای شده به لیل این نیست که فرزندی نداشته که حالا اصلا بخوایم بگیم ارزشش رو داشت یا نداشت.همه هم قرار نیست مثل هم فکر کنن ولی به نظر من هم هیچ پیشرفت و موفقیتی جای حس مادری رو نمیگیره چون اینها اصلا از دو جنس متفاوت هستند. و همین حس عمیق هست که تو هر نقطه دنیا با فرهنگ و رسوم مختلف زن ها رو سوق میده به سمت مادری.حتی جاهایی که این حرف و حدیث ها هم نیست زنای زیادی هستن که حسرت میخورن که به هزار و یک دلیل نتونستن مادر شن.
شوخی می فرمایید؟ بچه دار شدن با پیشرفت منافات نداره؟
به عنوان کسی که در زمان گرفتن هر دو ارشدم بچه داشتم میگم که خیلی هم فرق داره بچه داشته باشی یا نه! به چشم خودم دیدم که چه قدر افراد مجرد و بعد از اون افراد متاهل بدون بچه با خیال راحت تر، استرس کمتر و وقت بیشتر درس می خونند.
درسته که زنانی هستند که با بچه پیشرفت کردند ولی بهای سختی دادند. بیدار خوابی های زیاد، گذشتن از خواسته ها و نیازهای ابتدایی خودشون، استرس و نگرانی و احساس گناه.
از اون جایی که در فرهنگ ما وظیفه تربیت و نگهداری فرزند به عهده مادره، زن خیلی از فرصت ها و امکاناتش را برای پیشرفت از دست میده.
خود من به شخصه شاهد این بودم که دوستان مجردم در چه کلاسها و چه برنامه های اموزشی و... می تونستند شرکت کنند ولی من به خاطراین که نمی تونستم بچه ام را تنها بگذارم نتونستم شرکت کنم.
من منکر حس مادری نمیشم. ولی این حس هم در بعضی ها قوی تره و در بعضی ها خیلی خیلی کمرنگه. این که ارزش یک زن به بچه دار شدنش سنجیده بشه اینه که ناراحت کننده است. این که زنی که انتخاب می کنه بچه دار نشه را زنی ناکامل و عمرش را بیهوده ببینیم اینه که عذاب آوره وگرنه خیلی هم خوب که زنی که دوست داره و عشق می ورزه به بچه دار شدن بچه دار بشند.
بله، در فرهنگ سنتی ما ارزش زن ب توانایی زادنش است. دنیا عوض شده اما سنت همچنان سخت جانی میکند!
متاسفانه
سلام به بانوی اردیبهشتی عزیز که هیجوقت از خاطرم نمیری
خوشحالم که هنوز وبلاگت پابرجاست برات بهترینها رو آرزومندم دوست جان
سلام طنین عزیزم
کجایی؟ اوضاع بر وفق مراده؟
سلام خانوم اردیبهشتی
در جواب پرسشی که کرده بودید:
منظورم از کمالات اینه: ارزشهای انسانی است که از طریق فکر و اندیشه کسب میشن که البته شعور و آگاهی هم جزو اونهاست
سلام
زنان را همان بس که با کرّ و فرّ
نشینند و زایند شیران ِ نر !!!
تازه ماده هم نه ها ، فقططططططط نر !
باید خون گریه کرد بحال بعضی آدما ...
یکی از دخترای فامیل ازدواج کرد مدتی بچه دار نشد ، مادرشوهرش برای همسر این خانم میرفت خواستگاری!!!!
میگفت پسرم حقشه بچه دار بشه و نمیخوام بچه ی یکی دیگه بیاد سر سفره پسر من بزرگ شه!!!
عروس بیچاره به هر دری زد که بچه دار بشه که هوو سرش نیاد .. یه آمپولهای هورمونی بسیار قوی هر ماه تزریق میکرد (هموگون) که نهایتا باردار شد و یه پسر کاکل زری هم دنیا آورد ولی فقط دو ماه بعد از زایمان بر اثر تزریق همون آمپولها به سرطان تخمدان دچار شد...
الان هم تحت شیمی درمانیه و امید چندانی به بهبودش نیست ..
من این شوهر و این مادرشوهر رو رسماً بعنوان قاتل این زن بیگناه میشناسم و امیدوارم اون دنیایی اگه باشه قصاص بشن به بدترین شکل ممکن...
و فرهنگ را هم به این قاتلین اضافه کن