اولین نفر لیست!

سلام

چندی پیش تو چند تا گروه مختلف تلگرامی متنی خوندم با این مضمون که استادی یک بازی در کلاسش ترتیب میده و زنی برای این بازی داوطلب میشه.

استاد ازش می خواهد اسامی کسانی که دوست داره را بنویسه که حدود 30 تا میشه و بعد کم کم ازش می خواهد که اون قدر اسم خط بزنه که فقط یک اسم بمونه!

در انتها زن در حالی که اشک می ریزه اسم شوهرش را می گذاره و اسم بچه و مادر و پدرش را خط می زنه! استدلالش اینه که والدینش در انتها می میرند و بچه ها هم میرند ولی این شوهرشه که براش می مونه!

خوب از ابعاد جنسیت زده این داستان که بگذریم! (مثل این که این زن هست که شوهرش براش نفر اول و آخر زندگیشه!) یک نکته برای من جای تامل داره!

همون لحظه با خودم گفتم من اگه بودم حتما اسم خودم را هم توی این لیست می نوشتم. یحتمل اون بالاها! یعنی ممکنه آدم اسم 30 نفر از دوست و همسایه و فامیل را بنویسه به عنوان کسانی که دوست داره ولی اسم خودش را ننویسه؟

و اگه می نوشتم اسمی که در انتها می موند اسم خودم بود!

و استدلالم چیه؟

همه ما تنها به دنیا می آییم و تنها از دنیا میریم. در برهه های مختلف زمان کسانی ما را همراهی می کنند، پدر و مادر، خواهر و برادر، همسر، بچه ها، دوستان و ...

ولی در تمام این برهه ها، از اولین تا آخرین نفسی که می کشیم، کسی که همیشه و همیشه با ما هست خودمون هستیم.

در نتیجه اولین و مهم ترین فرد زندگی ما باید خودمون باشیم و هر کجا لازم شد برای حفظ حرمت این «خود» تلاش کنیم و بجنگیم. حتی اگه به قیمت از دست دادن این همراهان برهه ای باشه.

متاسفانه فرهنگ متواضع و ایثارگرپرور ما کاری باهامون کرده که فکر کردن به دوست داشتن خود، اولویت قرار دادن خودمون و رشد دادن توانایی ها و علایقمون قبل از خواسته های دیگران، مذموم و ناپسند به نظر بیاد و اگه این تمایل باشه با حس گناه فراگیری همراه بشه که جایی آدم را از پا بیندازه و اگر نه دیگرانی که مدام بهت میگند خودخواهی! تو را از پا بیندازند!

 

پیوست: خوشحال میشم به کانالم بپیوندید.

نظرات 28 + ارسال نظر
مجید یکشنبه 29 فروردین 1395 ساعت 11:24

راستش را بخواهید به نظر من هر کاری که نوع انسان انجام می دهددر راستای ارضاء غریزه خودخواهی و خودپایداری خود است، حتا عشقها و فداکاریها و زجر کشیدن ها، تنها رابطه و عشق مادر به فرزند است که از جنس دیگر است.
با این حساب استدلال آن زن درست بوده و بی پروا گفته است که برای نفع خود و اینکه کسی را داشته باشد که در پیری به دادش برسد شوهرش را اتخاب کرده.
همه دوست داشتنها در نهایت از دوست داشتن خود سرچشمه می گیرند و این دوست داشتن خود است که در اشکال و فرم های مختلف خود را جلوه می دهد.

باید بگم دوست داشتن خود با خودخواهی فرق داره.

ولی قبول دارم انسان به صورت ناخودآگاه برای بقای خویشتن و تداوم اثری از خود تلاش می کنه. ولی اگه این تلاش به صورت خودآگاه در بیاد بیشتر روی خودش و توانایی های بالقوه خودش سرمایه گذاری می کنه تا دیگران! چون چه تضمینی است که شوهر تا زمان پیری بماند و اگر بماند عصای دست است و نه مایه زحمت؟

artmis یکشنبه 29 فروردین 1395 ساعت 12:08 http://shabhayebarani-m.blogfa.com/

سلام، به نظرم نوع دید هر کسی به این قضیه فرق میکنه.
اینکه در چه شرایطی باشه و چه شخصیتی داشته باشه، فراز و نشیب زندگی باعث میشه آدمها تصمیمهای متفاوتی بگیرن. اهمیت هر فرد تو زندگی فرد دیگه ای، قابل اندازه گیری و مقایسه نیست.
بعضی وقتها بعضی از ماها اونقدر که به بقیه تو زندگی اهمیت میدیم، برای خودمون اونقدر ارزش قائل نیستیم!

درسته، همه انسان ها قرار نیست به یک عقیده باشند و همین باعث ایجاد تنوع عقیدتی، روانی و اخلاقی میشه.
برای من عزت نفس یعنی اولویت دادن به خودم تا جایی که باعث آزار دیگری نشود.

سرزده یکشنبه 29 فروردین 1395 ساعت 14:20

تو وبلاگ برنای عزیز خوندم نوشته بودیداز شور افتادم چون کسی سر زده سراغمو نگرفت .من امروز سر زده به سراغتون اومدم .و برام جای تعجب داره خانم اردیبهشتی که خودش این همه به دیگران انرژی میده و تو کانالش به دیگران درس امید میده چ ا دیگه شور نداره .هیچ وقت فکر نمی کردم براتون نظر بزارم چون یه بار به خاطر نظر تو وبلاگی از دستتون خیلی ناراحت شدم اما این روزا کانال شما بهم خیلی کمک کرده و من خیلی چیزا رو فراموش کردم .به هرحال بانوی عزیز ممنون به خاطر حرف های خوب و کانال خوبتون و امیدوارم زندگیتون پر بشه از ادمای خوبی که سرزده سراغتون بیان و دوباره شور به زندگیتون بر گرده.
تنها به دنیا اومدیم و تنها از دنیا میریم کاش از بچگی تینو بهمون یاد میدادن تا اسیر قصه وابستگی نمی شدیم
ممنون بانوی گرامی
زندگیتون اردیبهشتی

ممنون دوست عزیزم.
راستش بهتر بود توضیح می دادم در مورد دیدار سرزده دوستان از شور افتادم و نه کل زندگی و گرنه من عادت دارم از کوچک ترین زیبایی هایی که در زندگیم وجود داره لذت ببرم.

در هر صورت همه ما انسان ها راه راه هستیم. مجموعه ای از ویژگی های مثبت و منفی.
خوشحالم از کانالم خوشتون اومده

ماهی سیاه کوچولو یکشنبه 29 فروردین 1395 ساعت 17:08 http://1nicegirl8.blogsky.com/

سلام
خیلی جالب بود، بچه ها درک بهتری از این موضوع دارن
پارمیس چهارساله هروقت بخاد اسم عزیزانش رو بگه سرلیست اسم خودشه با میزان زیادی لایک:))
مثلن مامانو 1500 تا دوست داره
بابا 1500
من 1500
عروسکش 1500
اما خودش 2500
خیلی واسم جالب شد،خودمم همینطورم جز موارد اندکی ک خودت در جریانی

چه جالب! احتمالا بچه ها نگرش سالم تری دارند. ما می زنیم درب و داغون می کنیم روانشون را

سارا یکشنبه 29 فروردین 1395 ساعت 18:49

ممنون برای کانال تلگرام

َAmir دوشنبه 30 فروردین 1395 ساعت 08:10

سلام
اتفاقا" این داستانو خیلی با اب و تاب نوشته بودن و خیلی هم دوست می داشتم نظرتونو دربارش بدونمی که دانستمی!

خدا را شکر که دانستندید

َAmir دوشنبه 30 فروردین 1395 ساعت 08:13

راستی مگه قرارنبود تو نسخه های جدید تلگرام بشه تو کانال کامنت گذاشت؟ هنوز این ویژگی اضافه نشده؟

به یمن حماسه آفرینی ایرانی ها در عرصه بررسی امتحانی این طرح فکر کنم تلگرام کلا منصرف شد

پری دوشنبه 30 فروردین 1395 ساعت 10:13

تو فرهنگ ما از قدیم واسه یه زن برادرش از شوهرش مهمتر و دوست داشتنی تر بوده و این مطلب به این صورت تموم میشه که اون خانم در نهایت برادرش براش میمونه ولی بنظر خودم یه مادر نمیتونه از فرزندش بگذره

به نظر من کلا متن درست و اصولی نبود

یک زن دوشنبه 30 فروردین 1395 ساعت 10:30

سلام
قطعا اگه من قرار بود لیستی تهیه کنم اسم خودم هم توش بود. ولی اخرین نفرات من بودم و پسرم. و بی شک اسم پسرم هرگز خط نمیخورد . نمیدونم این از عزت نفس پایینه یا چی . ولی غیر از این برام ممکن نیست.
ممنونم که گاهی من و به خودم نشون میدید.

خواهش می کنم

بانو. دوشنبه 30 فروردین 1395 ساعت 10:40 http://mylifeinwords.blogfa.com

سلام. مرسی که بهم سر زدید و مرسی که جویای احوالید. خیلی محبت کردین.
خیلی مطلب جالبی بود. از این بعد بهش نگاه نکرده بودم. البته اون جنبه اش که توی فرهنگ ما این نوع تفکر ذمومه مطمئنا باعث میشه خیلیها (من جمله خودم) این کار رو نکنن.
فقط یه سوالی از روزی که این مطلب رو توی تلگرام دیدم ذهنمو مشغول کرده: آیا مردها هم زنشون رو انتخاب میکنن؟ به شخصه خیلی مطمئن نیستم

بله! احتمالا مردها اسم خودشون را می نویسند

مامان آمیتیس دوشنبه 30 فروردین 1395 ساعت 11:41 http://mamaneami.niniweblog.com/

سلام
چرا اینقدر می خوان واسه دوست داشتن دیگران بیان و اهم و مهم کنن من هیچ کس رو نمی تونم حذف کنم نه مامانم نه دخترم نه خودم نه پدر و یا شوهر و برادر خواهرام هر کس دوست داشتنش فرق می کنه من مامانم رو یه جور دوست دارم آمیتیس رو یه جور دیگه و هر کسی با دیگری نوع عشقی که بهش دارم متفاوته چون نقش متفاوتی براشون دارم و دوست دارم عشق ترین دختر مامان باشم عاشق ترین مادر و ....
در هر حال این حذف برای من اصلا امکان نداره
راستی من اگه به جای اون خانوم بودم مادربزرگ مرحومم رو هم می نوشتم چون با این که چند ساله رفته هنوزم در دلم عاشقانه دوستش دارم و این عشق رو نیز هرگز نمی تونم حذفش کنم

درسته. هیچ فردی را شبیه دیگری نمیشه دوست داشت و هیچ کس جایگزین دیگری نیست

نیره دوشنبه 30 فروردین 1395 ساعت 12:46

عالی بود
ممنون

سهیلا سه‌شنبه 31 فروردین 1395 ساعت 01:32 http://rooz-2020.blogsky.com/

منم اگه بودم حتمن اسم خودم رو درلیست جزو اولین نفرها می نوشتم و هرگز هم روش خط نمیکشیدم.
چون معتقدم تا آدم خودش رو دوست نداشته باشه نمیتونه بقیه رو هم دوست داشته باشه و اینکه طبق فرمایش شما این خودمونیم که همیشه تنهاییم و بایدخودمون رو همراهی میکنیم

دقیقا! شرط دوست داشتن سالم اینه که اول خودمون را دوست داشته باشیم

مینو سه‌شنبه 31 فروردین 1395 ساعت 10:09 http://milad321,blogfa.com

من از متنی که در باره اش نوشتید,اصلا خوشم نیومد.گر چه از این دید بهش نگاه نکرده بودم.
اگر از من بپرسند,نه پدر و مادر را میشه حذف کرد ,نه فرزند را.اتفاقا شوهر رو میشه حذف کرد.میبینید که خیلی ادم ها طلاق میگیرن.

راستش مسئله اینه اصلا قرار نیست ما کسی را حذف کنیم! واقعا متن مزخرفی بود

من لی لی سه‌شنبه 31 فروردین 1395 ساعت 10:21 http://Manlili.blogfa.com

سلام
نمیدونم اگه قرار بود من اون لیست رو بنویسم اسم خودم رو تو اون می نوشتم یا نه ؟
و اگه می نوشتم چندین اسمی بود که خط می زدم
چیزی که می دونم اینه که خودم رو خیلی دوست دارم و به این خیلی معروفم خودم اعتقاد دارم که آدم خیلی فداکاری نیستم ولی مادرها اصولا همه فداکارن و زندگی و جوانی خودشون رو فضای خانواده و علی الخصوص بچه هاشون میکنند
البته با این موضوع هم خیلی موافق نیستم و اعتقاد دارم ماجرایی که خودشون رو فضای فرزندان و خانواده می کنند اشتباه میکنند و همه چیز حدی داره حتی محبت کردن

درسته. همه چیز حدی داره. محبت و ایثار بیش از حد هم به ضرر دهنده است و هم گیرنده

برنا چهارشنبه 1 اردیبهشت 1395 ساعت 11:48 http://Www.newday2014.blogsky.com

سلام
ماه اردیبهشت فرا رسید و باید به اردیبهشتی های عزیز تبریک گفت.
تبریک بسیار هم به شما و هم آقای اردیبهشتی عزیز

ممنون. خیلی خوشحالمون کردید

ماهی سیاه کوچولو جمعه 3 اردیبهشت 1395 ساعت 12:12 http://1nicegirl8.blogsky.com/

از آن ماه‌هاست که در آن
کوه می‌چسبد
دریا می‌چسبد
قدم زدن در خیابان‌ها می‌چسبد
تمام رنگها برای پوشیدن خوبند
هوا جان می‌دهد برای عاشقی ...
آنقدر این اردیبهشت برای همه چیز و همه کار دوست‌داشتنی است که یک ماه برایش کم است و باید کم کمش شش ماه تمدید شود ...
چه خوب که اردیبهشت از راه رسید ..
اردیبهشت مبارک عزیزترین اردیبهشتی

ممنون ماهی عزیزم

باران جمعه 3 اردیبهشت 1395 ساعت 23:00

درود
من اگه بودم اسم مادر و پدرم و دخترم و همسرم و خودم و خواهر و برادرم و مادرشوهرم همه تو شماره یک مینوشتم و بقیه رو در ادامه اش...... اصلا قابل حذف هم نیستن برام طوریکه با نبود هر کدومشون گویی یک عضو بدنمو قطع کنن....

بله ! هیچ کدوم قابل حذف نیست

سیما دوشنبه 6 اردیبهشت 1395 ساعت 17:39 http://udo.blogfa.com

با حرف شما ١٠٠٪‏ موافقم

راستی شما دیگه در گیر کارهای دفاع نیستید ؟

نه عزیزم! خیلی وقته دفاع کردم

مهربانو سه‌شنبه 7 اردیبهشت 1395 ساعت 10:22 http://baranbahari52.blogsky.com/

سلام اردیبهشتی جون
والله کاملا" حق با توعه .. اگه ادم خودش رو دوست نداشته باشه اصلا نمیتونه دیگران رو دوست داشته باشه و بهشون رسیدگی با عشق داشته باشه فوقش یه انجام وظیفه ی صرف باشه .
ولی میدونی هم که این مهمنترین اصل یعنی دوست داشتن خودمون رو تقریبا نود درصد فراموش کردیم

دقیقا

قندک میرزا سه‌شنبه 7 اردیبهشت 1395 ساعت 12:29 http://khroosebimahall.blogfa.com

سلام و درود فراوان بر هم اردیبهشتی عزیز. ماه گرد تولدتون مبارک

ممنون

قندک میرزا سه‌شنبه 7 اردیبهشت 1395 ساعت 12:34 http://khroosebimahall.blogfa.com

وسط تابستان بود. توی جبهه جنوب .با اون حرارت شدید.همه زخمی ها و مجروحین توی سنگر از شدت تشنگی در حال جان دادن بودند که یک نفر قمقمه آبی آورد و داد به دست اولین مجروح او نگاهی به دومی کرد گفت او نیازش بیشتر است. او هم به سومی و در نهایت بر گشت به اولین نفر . اما شهید شده بود!

به نظرم چرخه احمقانه ایه! شاید سنگدلانه به نظر برسه ولی آخه چه سودی داشت این ایثار؟ جایی ایثار ارزشمنده که هدفی را تامین کنه

admin چهارشنبه 8 اردیبهشت 1395 ساعت 08:26 http://aaddminn.blogfa.com

منم دقیقا از پارسال نسبت به این موضوع کنجکاو و اگاه شدم
و تازه فهمیدم تمام این سالها چقدر از خودم گذشتم تا برای بقیه مفید باشم و چقدر روی دل خودم پا گذاشتم تا بقیه رو خوشحال کنم و حالا فهمیدم که چقدر برای خودم کم گذاشتم و وقشته که جبرانش کنم

چه خوب که درصدد جبرانید
فقط مواظب راه فریبنده تفریط باشید

آبینه چهارشنبه 8 اردیبهشت 1395 ساعت 14:56 http://minoo1382.blogfa.com

سلام بانو.ازمطال کانالتون استفاده می کنم.ممنون بابت زحماتی که می کشید

خوشحالم که مفید بوده

یاسمین پنج‌شنبه 9 اردیبهشت 1395 ساعت 07:52

من که خیلی وقته این مساله رو فراموش کردم.
از وقتی یادم میاد به فکر دوست داشتن خودم نبودم.و حتی تو ذهنمم نبوده . یعنی الان منم جای این خانم داستان بودم خودمو نمینوشتم.
و یهو چقدر تلخ بهم یادآوری شد الان که کل عمر یادم رفته خودمو بدوستم.

از الان شروع کن!

آبی دریا شنبه 11 اردیبهشت 1395 ساعت 18:00

چقدر خوب.اگه من بودم به ذهنم نمیرسید که خودم رو بنویسم.
خوب که یادم انداختین.

عارف جمعه 11 تیر 1395 ساعت 17:33

سلام، چه وبلاگی، در مورد حس سقوط در گوگل سرچ کردم، خیلی این حس جدیدا برام جالب شده، که به این وبلاگ رسیدم، خواستم یک پست رو تصادفی بخونم، فک کنم بهترین رو انتخاب کردم، مولانا میگه تا خودت رو کاملا لمس نکردی و عاشق خودت نشی ، تمام احساساتت نسبت به دیگران پوچ و بی معنی هستند.
آمدم تلگرام ;-)

عارف جمعه 11 تیر 1395 ساعت 17:37

سلام، چه وبلاگی، در مورد حس سقوط در گوگل سرچ کردم، خیلی این حس جدیدا برام جالب شده، که به این وبلاگ رسیدم، خواستم یک پست رو تصادفی بخونم، فک کنم بهترین رو انتخاب کردم، مولانا میگه تا خودت رو کاملا لمس نکردی و عاشق خودت نشی ، تمام احساساتت نسبت به دیگران پوچ و بی معنی هستند.
آمدم تلگرام ;-)
راستی ، یک اردیبهشتی ام، نفر اول اردیبهشتی ها منم

خوشحالم خوشتون اومد

ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد