کتاب های زیاد از حد ریاضی دان بشویم!!!!!
سلام
آخرین روز تابستونتون گرم و سرشار از انرژی.
اگه این روزها به مناطق جنوبی تر از شهر تهران رفته باشید و یا به از اون مناطق به سمت تهران اومده باشید، بیلبوردهایی در فاصله بین شهر قم تا تهران می بینید همه حاوی تبلیغاتی نظیر کتاب خیلی ریاضی پیش دبستانی!!!! علوم را فوت آب بشید هفتم!!!! انگلیسی را قورت بدید نهم!!!! عربی را هورت بکشید هشتم!!!! و...
پیش خودم فکر کردم خود ما، بچه های ما و احتمالا نسل های بعد از اون چه قدر در برابر هجوم این کتاب های کمک درسی بودند و هستند؟ این ها را بخونند که چی بشه؟ کجای زندگی به دردشون می خوره؟ الان چه هدفی را تامین می کنه؟ کجای زندگی من، کجای لحظات بحرانی تصمیم گیری یا واکنش نشون دادن انتگرال سه گانه به دردم خورد که این همههههههه روش تاکید میشه و این همه مجبور به تمرین و تمرین و تمرین هستیم؟ چرا این قدر ریاضی و فیزیک و شیمی و ... خوندن اون ها، ارزش فراتر از حدش را برای ما پیدا کرده؟ مگه نه این که الان کلی ظرفیت خالی در دانشگاه ها داریم؟ مگه نه این که کلی مهندس بیکار داریم؟ پس این همه تلاش و تقلا برای چیه؟ چرا کودکی و نوجوانی را از بچه هامون می گیریم با انواع و اقسام این کلاس ها و کتاب ها؟ چرا درس های مهم تر بهشون نمی دهیم؟ چرا کتاب های مفید دیگه ای بهشون نمیدیم بخونند؟ چرا تو مدرسه درست زندگی کردن، درست همکاری کردن، منصفانه برخورد کردن، اعتماد به نفس داشتن، عاقلانه تصمیم گرفتن را یاد نمی دهند؟
این همه فرمول و نکته و ... خوندیم چی شد؟ مغزمون را از این ها پر کردیم چی شد؟ عاقل تر شدیم؟ متفکرتر شدیم؟ یاد گرفتیم قبل از بیان کردن حرفی فکر کنیم؟ یاد گرفتیم هر چیزی را که شنیدیم بدون تامل و تفکر نپذیریم؟ یاد گرفتیم خلاق باشیم و نظراتمون را بیان کنیم؟ یاد گرفتیم دهن بین و کوته نظر نباشیم؟ سطحی فکر و زندگی نکنیم؟
این همه کتاب و فرمول حقیقتا چه فایده ای در زندگی ما داشت؟
پیوست: بلاگفا که رسما به فنا رفته. خیلی از دوستان وبلاگ نویس عزیز دیگه نمی نویسند یا کم کار شده اند، وبلاگ نویسی از رونق افتاده و من غمگینم. چون هنوز نتونستم هیچ کدوم از شبکه های جدید را جایگزین وبلاگ عزیز و دوست داشتنیم کنم. جایی که افکارم را می نوشتم و بازخورد داشتم و در مورد موضوعی گاه کلی بحث و کامنت داشتم. چه قدر دلگیره این بی رونقی این روزها...
سلام
راستش اردیبهشتی میخاستم یه پست بنویسم با عنوان پنگوئن های امپراطور... با همین مذمونی ک شما ازش یاد کردین...دل به دل لوله کشی دار شده ذهن هامون یه جا متمرکز بوده:)
راجع به وبلاگ
هیچ جا مثه وبلاگ به ادم حال نمیده البته برای بحث های جدی
هم فرصت فکر داری و هم آزادی بیان
بعدن نظرمو واست مینویسم الان باید برم لوازم التحریر بخرم
امسال بعد از مدت ها فقط برای پسرک لوازم تحریر خریدم و نه خودم!
البته درس زندگی دادن تو مدرسه ها خیلی مهمه ، من اصلا با فضای رقابتی و درس خوندن صرف موافق نیستم ،
ولی انتگرال هم به جای خودش ، نمیشه بگیم اون نباشه و این باشه ;)
غزاله جان من توی متنم نگفتم اصلا نباشه! ولی این همه تاکید و کتاب کمک درسی و کلاس اضافه زیاد از حده! به هر قیمتی ریاضی یاد گرفتن و مهندس شدن!
خیلی از بچه ها هوش ریاضی ندارند و مثلا در هنر و ادبیات هوش دارند ولی می خواهند یک قالب درست کنند و همه بچه ها را مثل هم درست کنند که این خیلی نادرسته.
سلام. مهرتون مبارک!
ما از امروز رفتیم مدرسه.
دلم میخواست بزنم اون همکاری که پز می داد و می گفت من از کلاس اول با بچه ها ضرب کار می کنم رو له کنم.
خالنمی کردم جلوی خودمو نگرفتم.
کلاس اول و ضرب؟
این کتابها و آزمونها و رقابتهای کاذب بیشتر از تاکید بر آموزش و فهم مطالب جنبه کاسبانه اش پر رنگ تره
پسر من پارسال که کلاس اول بود چند تا ازین کتابها داشت که مضمونش همین کتاب درسی بود نه چیزی بیشتر و من همش با خودم میگفتم چرا باید این کتابها رو پسرم بنویسه در کنار تکلیفش.....
مشکل ما تو آموزش پرورش ریشه ای تر ازین حرفهاست...پرورشی که کاملا فراموش شده
من برای پسرک تا الان که داره میره کلاس چهارم یک کتاب کمک آموزشی نخریدم، کلاس اضافه و تیزهوشان و... نگذاشتمش و خداراشکر که مدرسه اش هم اعتقادی به این مسائل نداره
سلام
بعد از این هجوم اموزش و اطلاعات یک دوره رکود خواهیم داشت
وبلاگ نویسی خیلی عزیز است
و مسلما هیچ شبکه ای برای من جایش را نمیگیرد.
منتها گاهی فشار خوانده شدن و بی محابا نقد شدن شرایط را طوری رقم میزند که عطای نوشتن در ملاعام را به لقایش ببخشیم
حداقل برای من اینطور شده و فکر کنم تا مدتی همینطور بماند
قضاوت ها و نظرهای عجولانه و دخالت های بی مورد عده ای انسان را فرسوده می کنه ولی من یکی دلم خیلی برات تنگ میشه گولو
سلام.
خیلی موافقم.
اتفقان در انتهای پست اخیرم میخواستم همین رو بگم ولی ترسیدم دوستان فرهنگی رو آزرده خاطرکنه.
حرف دلمو زدین.
چرا آزرده خاطر؟
سلام
فارغ التحصیلیتون مبارک البته با تاخیر :)
دوم اینکه من یادم نمیاد از انتگرال تو زندگیم تا حالا استفاده کرده باشم ولی بارها شده در به در دنبال یه مطلب مفید بودم در مورد هنر زندگی کردن اما اونم یادم نمیاد یادمون داده باشن تو مدرسه که حالا بخوام استفاده کنن
البته خوشبختانه داشتم معلمهایی که فارغ از درس , برامون از تجربه هاشون از زندگی و هنر زندگی کردن گفتن اما کتاب و درسی با این مضمون نداشتیم
ممنون ریحانه جان
سلام و دورد
اردیبهشتی عزیز شما درست میگی قرار ما از اول این بوده که تعلیم در کنارش تربیت هم باشه ولی متاسفانه تربیت خیلی کم رنگ شده ،البته دلایلی داره که چند دلیل رو ذکر می کنم
اول این که بعضی از همکاران من فکر می کنن با ارائه ی مطالب علمی زیاد و بالاتر از سن بچه ها لطف بزرگی در حق اونا کردن که اشتباهه ،حجم کتب درسی خیلی بیشتر از فرصتی هست کهما معلمین واسه تدریس داریم حالا فکرشو بکن بخواهیم بیشتر هم بگیم خب مشخصه که زمانی واسه درس زندگی نمی مونه
دوم این که برخی از اولیا میگن شما حساب وهندسه رو درس بده ما خودمون بلدیم درس زندگی بدیم و غافلن که درس زندگی بهتره که در اجتماع داده بشه ومطمئنن موثر تر خواهد بود
سوم این که ما هنوز نتونستیم به این باور برسیم که پرورش مهارت ها در کنار تئوری هاست که می تونه ما رو به یه زندگی مطلوب هدایت کنه
و...
امروز اولین روز آشنایی من با شکوفه ها بود امیدوارم بتونم گامی در جهت پرورش مهارت های زندگی بر دارم.
ممنون مهربانو جان. روز شکوفه هات به شما معلم دلسوز هم مبارک
حرف منم همینه که اگه می خواهیم ریاضی و علوم و ... به بچه ها درس بدهیم با روشی این درس ها را بدهیم که بچه ها روحیه کار گروهی، پژوهش و جستجوگری و احترام به یک سری اصول و مقررات و ... را یاد بگیرند. صرف یاد گرفتن این چیزها ارزش خاصی نداره
جدن ها اصلن روش زندگی تو درسهای مدرسه نیست .افتادم تو فکر بزار بپرسم ببینم اینجا آیا چجوریه ؟!!
بپرس و حتما خبرش را بده
جالبه که برای بعضی رشته ها این درس ها اصلا کاربرد نداره.یک کلمه از درس های جبر و مثلثات و شیمی و فیزیک دبیرستان را بخاطر ندارم.در دوره کارشناسی هم نیازی نبود.
اصلا موافق کلاس های جور واجور و کتاب های کمک آموزشی برای بچه ها نیستم.بنظرم تبدیل به یک تجارت شده.البته منظورم نو آوری در تدریس مطالب درسی نیست.
نوآوری و خلاقیت و پرورش اون مهمه! حرف من اینه که اگه می خواهند این ها را هم یاد بدهند به شیوه ای یاد بدهند که در کنارش کودک مثلا روحیه همکاری، پژوهش، احترام به یک سری اصول را یاد بگیرند وگرنه یادگیری صرف این ها به هر قیمتی ارزش چندانی تو زندگی نداره
سلام
من خیلی وقته مهمان وبلاگتونم ولی تا به حال پیام نگذاشتم
اما پست امروزتون خیلی حرف دلم بود متاسفانه این روزها خیلی چیزها از رونق افتاده
خیلی چیزها ی خوب تر خواستنی تر و مفید تر و عاقلانه تر و کلی تر های دیگه
نه اسم واقعی تون رو میدونم نه شناخت کاملی ازتون دارم اما از روی نوشته هاتون احساس میکنم چه قدر به هم نزدیکیم
راستش رو بخواهید به اون دوستانی که باهاتون هم دانشگاهی هستند و اونهایی که باهاتون می یان کافی شاپ همون جایی که دوست دارید غبطه میخورم که دوستی مثل شما دارند
نسیم جان لطف داری. اون ها هم دوستان خوبی هستند
سلام جالبه که نظام آموزشی ما روی این کتابا اینقدر تاکید داره خود معلما کلی تشویق به خریدن این جور کتابا میکنند و بعدشم مثلا اگه زیست اینجور کتابا رو نخونی عمرا اگه حتی کل زیستای دبیرستان رو حفظ باشی یه دونه تستم تو کنکور بزنی نمی دونم مشکل کجاست مثلا می خوان بگن کتابای ما ضعیفه یا به درد نمی خوره که بازار کتابای کمک آموزشی رونق گرفته خدا می دونه
این بیشتر بازی های بازار تجاریه!!! وگرنه خیلی از نفرات برتر کنکور یا نفرات برتر المپیاد یا برندگان جشنواره خوارزمی و ... دنبال این کتاب ها و مسائل نیستند!
نوشته 1001 نکته ریاضی! یا خدا مگه ریاضی حفظ کردنیه؟!
درستش این بود هر کس به هر چی علاقه ای داره درسهای همون رشته و کلاسهای عملی همون رشته رو انجام میداد . اینجوری میدونست واقعا به اون رشته علاقه داره یا نه به جای اینکه همه فیزیک و شیمی و ریاضی،... بخونن.
موافقم. این شبکه های مجازی آدمها هیچ حرفی از خودشون ندارن. همش کوپی پیست. همش جوک همش شعر همش نصیحت منم دوستشون ندارم
آره درستش همینه
از وقتی یادم میاد مدرسه و مادرم کله منو پر کردن از این چیزایی که هیچ وقت ازشون استفاده ای نکردم تنها چیزی که از اون موقع برام مونده استرس و اضطراب هست و کابوسهایی که هنوز هم شبها توی خواب می بینم. جالبه که من تغییر رشته دادم و الان از هیچ کدوم از اون درسهایی که توی دانشگاه خوندم استفاده نمی کنم کاش یه ذره درس زندگی بهم یاد می دادن نه مدرسه یادم داد نه خانواده الان تو این سن تازه دارم یاد می گیرم.
درست میگی عزیزم. نتیجه این ها فقط ایجاد اضطراب و کمال گرایی وسواس گونه در کودک میشه
ما یه معلم علومی داشتیم دوره راهنمایی و یه معلم جغرافی دوره دبیرستان،نصف ساعتو درس میدادن بقیشو باهامون صحبت میکردن.الان اون درسا به کار من نمیاد ولی حرفاشون چرا.
ما یه معلم علومی داشتیم دوره راهنمایی و یه معلم جغرافی دوره دبیرستان،نصف ساعتو درس میدادن بقیشو باهامون صحبت میکردن.الان اون درسا به کار من نمیاد ولی حرفاشون چرا.
چه معلم های خوبی
خانم اردیبهشتی اگه توی بلاگفا وبلاگ دارید شاید بشه از این روش مطالب رو برگردوند
http://raze-nahan.blogfa.com/post-956.aspx
ممنون عزیزم. واقعا ادم از بلاگفا دلسرد میشه
واقعا اونهمه درس و تئوری و...چه کمکی بهمون کردن البته نباید فراموش کرد که داشتن ندرک تحصیلی برای انتخاب شغل و کسب درآمد مهم هست ولی انکه حالا مدرکت رو با نمره چند بگیری اصلا مهم نیست پس برای هرچیزی به اندازه کارآییش باید اهمیت داد ...
از بلاگفا نگو که من رو هم از دل و دماغ نوشتن انداخت و جدیدا اومدم بلاگ اسکای دلم برای نوشتن یک ذره شده بود ...
منم نمیگم اصلا نباشه ولی این همه شدت و حدت و سختگیری و کتاب و کلاس اضافه و هزاران نکته هیچ فایده کاربردی نداره
سلام
من این روزها دل و دماغ نوشتن ندارم ولی خوشحالم که تو حرفهای من رو مینویسی.
میدونی من هر وقت یه پذر و مادری بعد از شیرین کاری فرزند دلبندشون برای اینکه تاکید کنن باهوشه، میگن میخواد مهندس یا دکتر بشه به چی فکر میکنم؟!
اینکه یعنی تا بیست سال دیگه هم که این بچه بینوا بخواد به مرحله انتخاب رشته برسه، هنوز صنعت ما اونقدر عقب افتاده است که همچنان مهندسی پرستیژ اجتماعی خواهد داشت؟!!!!! به نظرم این خیلی اسفباره که سالهاست رتبه و اعتباره رشته های مختلف تو کشور ما تغییری نکرده و هنووووز اونقدر تو معیشت و آرزوی صنعتی شدن هستیم که دیگه فرصتی برای اهمیت دادن و پیشرفت کردن در رشته های که انسان رو مطالعه میکنه نمونده.
خب طبیعیه این چرخه و شکلگیری آرزوی پدر و مادرها و بزرگترها، تجارت خوبی رو هم برای آموزشگاهها و کتابهای کمک درسی ایجاد میکنه...
آخ که گفتی بلاگفا و کردی کبابم!
من فکر میکنم سایر شبکه های اجتماعی ظرفیت وبلاگ رو برای نوشتن مظالب عمیق و بلند و بحث ندارن. فقط شاید تا حدی فیسبو.ک مناسب باشه. خصوصا که با ظهور شبکه های جدید، جو فیسبوک از وضعیت خزوخیل خارج شده!!
چرا نمی نویسی دیگه مهرنگار؟ من عاشق نوشته های تو هستم