چگونه کودکانی نابغه داشته باشیم!!!!!!!

سلام

من کانال پر.شین تون را دوست دارم. بعضی از کارتون هاش خیلی بامزه و جالبه و دوبله خوبی هم داره ولی از تبلیغات بین برنامه هاش به شدت بیزارم.

اغلب تبلیغاتش که درباره بچه ها هم هست با کلماتی چون پدر و مادرها فرصت خلاقیت را به بچه های خود بدهید یا کودکان نابغه ایرانی یا چه طور هوش بچه های خودتون را بیشتر کنید و ... والدین را وسوسه می کنند از این قوطی های بگیر و بنشون برای بچه هاشون بگیرند!!!!!!

کجای نرم افزار نقاشی که به شدت شبیه همین نرم افزار پینت ویندوزه فرصت خلاقیت به بچه میده؟!؟!؟! فقط بچه را یک مدت سرگرم می کنه تا تو خونه ندوه و رو اعصاب مامان و بابای پرمشغله و بی حوصله رژه نره!!!!

یادگیری نرم افزار اکسل و پاورپوینت به چه درد یک بچه 6-7 ساله می خوره؟!؟! می خواهد جدول یکان و دهگانش را با نرم افزار اکسل بکشه؟! (من مخالف استفاده از تکنولوژی برای بچه ها نیستم، مثلا به پسر خودم یاد دادم چه طور از اینترنت برای پیدا کردن جواب سئوال هاش استفاده کنه!)

بچه 5 ماهه به چه دردش می خوره یک عکس جلوی چشمش بگیری و بگی فیل! بگو فیل؟!؟!؟!؟!!!

این ها اکثرا کلک های تبلیغاتی است که پدر و مادرهایی که روی چشم و هم چشمی می خواهد از نبوغ بچه هاشون برای پز دادن استفاده کنند، را هدف قرار می ده!

مسلمه که محرک های محیطی (کاملا محیطی و نه یک سری کارت و سی دی و ...) باعث افزایش هوش میشه ولی هیچ چیزی تا به اون جایی که من اطلاع دارم، هنوز اختراع نشده که یک بچه معمولی با بهر هوشی 100-110 را تبدیل به نابغه ای با بهرهوشی 140-150 بکنه!!!!!!

هر کودکی در هر سنی نیازهایی داره و توانایی هایی. تحقیقات نشون داده بچه ها تا شش و نیم سالگی توانایی خواندن ندارند. پس این بلبلان سخن گوی این تبلیغات چی کار می کنند؟! ساده است! فقط حفظ می کنند. یک کودک سه ساله که میگه فیل! فقط شکل فیل را حفظ کرده و توانایی نداره مثل یک کودک 7 ساله تشخیص بده این کلمه از ف و ی و ل ساخته شده و میشه باهاش کلمه لیف را هم ساخت!!!! البته من منکر این سبک یادگیری نیستم ولی نه در هر سنی و به هر قیمتی!

نیاز یک کودک نوپای یک ساله فقط عشق و محبت و امنیته! اگه این ها در این سن تامین بشه می تونه در مراحل بعدی به خوبی توانایی ها و استعدادهاش را گسترش بده.

یک کودک 2 ساله نیاز داره استقلالش به رسمیت شناخته بشه.

و یک کودک 3-6 سال نیاز به شناخت دنیا و فعالیت بدنی داره. اگه واقعا دوست دارید ظرفیت های هوشی کودکتون بیشتر بشه در این رنج سنی اون ها را در معرض محرک های محیطی قرار بدید و فرصت فعالیت بدنی را ازشون نگیرید. منظورم شرکت در کلاس های جورواجور نیست. جهان طبیعت می تونه بهترین کلاس باشه و یک مادر و یا پدر آگاه و باحوصله بهترین همراه و آموزگار.

توی این رنج سنی کودکانتون را زیاد به پارک و محیط های عمومی ببرید. فرصت تجربه دنیا را بهش بدهید. نگران کثیف شدن دست و لباسش نباشید. بگذارید خاک بازی کنه. با حشرات بازی کنه. بی نهایت سئوال بپرسه و سعی کنید پاسخش را به زبان خودش ولی درست بدهید. بگذارید با افراد دیگه و همسالانش برخورد داشته باشه. یاد بگیره چه طور گروهی بازی کنه. به جای این نرم افزارها یک عالمه کاغذ باطله و رنگ انگشتی در اختیارش بگذارید تا نقاشی کنه. با خمیرهای خوردنی مجسمه بسازه. بگذارید کاغذهای رنگی را ریزریز کنه و باهاش شکل بسازه. بگذارید بدوه و عضلاتش را قوی کنه و بگذارید دنیا را کشف کنه!

و تو را خدا به شیوه این تبلیغات سعی نکنید کودکانی نخبه و خلاق و نابغه بسازید!

 

کودکی یک نعمته که برای هر کس فقط یک بار تکرار میشه و اکثر ما هم حسرت روزهای خوش کودکی را می خوریم.

بگذاریم کودکمان حقیقتا کودکی کنه و کودکی شادی داشته باشه.

نظرات 38 + ارسال نظر
بی ربط دوشنبه 4 آذر 1392 ساعت 09:19 http://idleuser.blogfa.com/

موافقم؛ درست می فرمایید.
چهل یا سی و پنج سال پیش که از این تبلیغات خبری نبود، مامانم هم یادش نبود واسم کاغذ باطله و رنگ انگشتی و خمیرهای خوردنی مجسمه سازی بگیره، و به این ترتیب بود که من راهی کوچه و خیابان شدم و جای شما خالی آی فوتبال و هفت سنگ و دوچرخه بازی کردم تا بالاخره شکوفا شدم و شدم اینی که می بینید.
البته فکر می کنم، اون بخش از وجودم که هنوز شکوفا نشده به این خاطره که توی بچگی با حشرات معاشرت نداشتم.

اتفاقا بچه های دیروز که با هم بازی می کردند بیشتر روابط اجتماعی بلد بودند تا بچه های ایزوله امروز!
واقعا حیف شد! خوب جبران کنید!

سمانه دوشنبه 4 آذر 1392 ساعت 09:33 http://weroniika.blogfa.com/

سلام بانو
من هم خیلی باهت موافقم که کلا بچه زیر 6 سال درگیر خوندن و نوشتن کردن اشتباه محضه
و دلم برای بچه های این دوره می سوزه که توی خونه باید بشینن و اگه پیش بیاد برن پارک یا هوای خوب برن باغی چیزی
پسرم دیروز پوشه کاردستی های دوران پیش دبستانیش نگاه می کرد و با کلی ذوق و شوق می گفت این من درست کردم
یا این حیوون اینطوری درست کرددم یا ...
خودشون هم از کار دستی درست کردن لذت می برن

آره! واقعا اشتباهه! راستش من تو این رنج سنی پسرک را خیلی پارک می بردم. تقریبا هر روز! البته اون روزها نمی دونستم چه قدر خوبه براش و فقط می خواستم انرژیش را تخلیه کنه!

الیما دوشنبه 4 آذر 1392 ساعت 09:40 http://amirfandigh.blogfa.com

نیاز یک کودک نوپای یک ساله فقط عشق و محبت و امنیته
و نیاز دنیای تجارت سود بیشتر حتی به ازای تبلیغات غیر واقعیه
و نیاز مامان ها یادآوری این موضوعات به همدیگر
بچه ها تا بازی و آدم ها و ارتباط و امنیت و شادی و بیشتر از هر چیز دیگه نیاز دارند
مثل همه ی بازی های پسرانه ای که زوزهای دور تو کوچه و خیابون داشتیم البته در کنار امنیت

آره! ولی ما باید آگاهی داشته باشیم که بازیچه نیاز بازار نشیم

omid1977 دوشنبه 4 آذر 1392 ساعت 10:15 http://omid1977.blogfa.com/

اه مگه این شبکه هنوز هم هست؟

فرکانسش چی یه خانم

بله! خیلی وقته که هست!

شام دوشنبه 4 آذر 1392 ساعت 12:17

من حرف های شما را قبول ندارم.چون ویلیام همیلتون در سن 5 سالگی استاد 3 زبان یونانی و عبری و لاتین بود.توجه داشته باشید 3 زبان را تدریس میکرد.حالا نمیشود. کودک را با زبان مادریش کمی آشنا کرد؟

جان استوارت میل هم تو سه سالگی عقاید افلاطون را به یونانی می خوند و تو 11 سالگی اولین مقاله پژوهشی خودش را نوشت!!! اون وقت من تو 30 سالگی هم به سختی از عقاید افلاطون اونم به زبان فارسی چیزی حالیم میشه!
ما داریم درباره بچه های معمولی صحبت می کنیم. درباره اکثریت! و نه اقلیت خیلی کم نوابغ! کمتر از 2 درصد افراد یک جامعه نابغه هستند!

برای آشنایی کودک با زبان مادریش می تونیم براش داستان های متنوع بخونیم و اون را تشویق کنیم که کلمات را درست تلفظ کنه! دایره لغات مورد استفاده اش را بیشتر کنیم و تشویقش کنیم از خودش داستان بسازه و یا داستان های نیمه تمام را کامل کنه! حتما باید جمله بخونه تا با زبان مادریش آشنا بشه؟!؟!؟!؟

عطیه دوشنبه 4 آذر 1392 ساعت 12:30 http://zendegi-va-porharfi.persianblog.ir

آی گفتی خواهر! منم با این تبلیغاتشون کلافه میشم اساسی!
اون نرم افزار نقاشی که دیگه نوبره! و نوبرتر اونایی ان که گول این تبلیغات رو میخورن!

واقعا!

نسرین.م دوشنبه 4 آذر 1392 ساعت 13:10 http://shoroeakhar.blogfa.com

اوایل خوندن این پستت تصمیم گرفتم بنویسم: بذاریم بچه ها بچگی کنند! ولی دیگه نمی نویسم (!) چون خودت سطر آخر همینو نوشتی
حتا ترجیح میدم یه بچه رو با صورتی که با بستنی و شکلات آغشته شده ببینم و ازش عکس بگیرم تا یه بچه ای که ده تا نخ موهاشو سفت با روبان و کش بستند تا قیافه اش جذابتر بشه.
بنظرم اون صورت شلاتیه خوردنی تره!

موافقم! این قدر حرص می خورم دختربچه ها را آرایش میکنند یا مسابقه زیبایی برای یک دختربچه 5 ساله می گذارند و موهاش را شنیون می کنند و یا به اون پوست لطیف و خوشگلش رژگونه می زنند و رژلب می مالند و ...
بچه ها با بچگی کردنشون جذاب و دوست داشتنی هستند!

آدم چاق دوشنبه 4 آذر 1392 ساعت 13:31 http://chagh2.blogfa.com

موافقم هزار درصد. انقدر بدم می آید می نشینند توی مهمانی ها و روی حفظیات بچه هایشان با هم کورس می گذارند.

من هم همین طور! خدا را شکر در نزدیکانمون از این افراد نداریم وگرنه ممکن بود خون و خونریزی بشه!!!!!!

الهام دوشنبه 4 آذر 1392 ساعت 14:48 http://mehrparvar.blogfa.com

سلام خانوم اردیبهشتی
پدر و مادر شدن تو این دوره و زمونه اعتماد به نفس زیادی میخواد. اینکه 5تا مادر جلوت بشینن و از نبوغ بچه اشون تو اینجور شیرینکاریا تعریف کنن و اینکه ما چقدر مادرهای فداکاری(از نظر خودشون) هستیم که استعداد بچه مون رو شکوفا کردیم و تو شک نکنی که راهی که داری میری درسته یا نه؟! تهش اون چیزی میشه که فکر میکنی؟!و......

کلا همیشه همرنگ جماعت نبودن سخت تره...
هرچند در بعضی موارد هم لازمه سازمخالف نزد و همرنگ شد

عزیزم اگه مادری آگاه باشه و به این آگاهی اعتماد داشته باشه وارد این بازی نمیشه!

یادش بخیر استادی می گفت خواهی نشوی رسوا ... یکی از بدترین ضرب المثل های ما ایرانی هاست!

الهام دوشنبه 4 آذر 1392 ساعت 14:50 http://mehrparvar.blogfa.com

راستی نظرت راجع به آموزش محاسبه ذهنی با چرتکه برنامه حساب ذهنی UCMAS چیه؟ گویا کلاساش داره خیلی رایج میشه یه سری ریاضیدان نابغه تحویل جامعه بدن

نشنیده بودم!!!! خدا را شکر! چند سال دیگه ایران کشور نوابغ میشه!!!

خواننده گذری دوشنبه 4 آذر 1392 ساعت 15:11

واقعا ...کیه که گوش بده..خواهر شوهر من این پسرشو بیچاره کرده هر وقت این بچه رو میبینم اینقدر دلم میسوزه..همه ساعت های بیداریش یا مدرسه است یا کلاس ه

طفلی!

آفرین دوشنبه 4 آذر 1392 ساعت 19:20 http://mylivesky.blogsky.com

تمام ذهن بچه ا رو با حفظیات پر می کنند اما آن قدر درایت ندارن که به بچه هاشون مهارتهای دستورزی رو کار کنند تا بچه ها دستورز باشند. اون وقت به مدرسه که میان وااسفا!
گاهی بچه ها این قدر با روش غلط مداد دست گرفتند که عادت کردند و ملکه ذهنشون شده و تغییر عادت براشون سخت میشه فقط و فقط به خاطر این که والدین و مربیان به خودشون زحمت ندادند که روش درست رو به بچه بگن. این همه پول صرف هزینه ها یپیش دیستانی میشه اما وقتی بچه میاد مدرسه مدادو غلط دستش میگیره و تمام حروف رو نادرست و گوشه دار می نویسه. پدر و مادرشون دلشون خوش بوده که تو پیش دبستانی باهاشون حروف الفبا کار می شده. عوض همه اینها بذارند بچه ها با خمیر و کاغذ و قیچی و ... کار کنند معلم کلاس اول به وقتش حروف الفبا رو به بچه ها باد میده.
معلومه دل پری دارم؟

آره پیداست دلت پره!

گل آبی دوشنبه 4 آذر 1392 ساعت 21:35

متاسفانه حتی توی مدرسه هم میخوان بچه ها حفظ کنند جای این که یاد بگیرند....

متاسفانه

فاطمه دوشنبه 4 آذر 1392 ساعت 21:49 http://engarehayam.blogfa.com

عالی بود حیف که بچه ندارم این توصیه های خوب رو روش پیاده کنم

بانوی ماه سه‌شنبه 5 آذر 1392 ساعت 02:36 http://mid-day-moon.blogsky.com

من هنوز بچه دار نشدم اما کاملا با این روش ها مخالفم.
الان شما یه بچه ی نیمه دوم رو ببری مدرسه ثبت نام نمیکنن. وقتی این کار رو نمیکنن حتما دلیل داره. حتما دلیل داره که گفتن بچه فلان سن که رسید بره کلاس اول دبستان. وگرنه میگفتن به حرف که افتاد بفرستید مدرسه!!
بچه ها ی کوچیک خواه نا خواه کتاب های مورد علاقشون رو حفظ میشن.
دختر دایی من ۲ سالشه. دو تا کتاب رو خیلی دوست داره. مامانش هر شب براش موقع خواب کتاب میخونه. اگر خسته باشه قسمتی رو ول میکنه مثلا یک صفحه یا دو ضفحه تا زود تر تمام بشه و دختر دایی دو ساله ی من هر بار به مامانش میگه نه این تیکه رو نخوندی و خودش میخونه.
گاهی هم کتاب رو بر میداره میشینه صفحه به ضفحه ورق میزنه و بدون عیب میخونه. اما چی رو فقط از حفظ چون مامانش بار ها و بار ها این کتاب رو براش خونده.
این ابزار های آموزشی هم همین طور هستند. وقتی چیزی رو تکرار و تکرار کنی خوب بچه ها به صورت یاد میگیرن.
متاسفانه خیلی از مادر های امروز ( مادر های عزیز کارمند رو نمیگم) خیلی برای بچه هاشون کوتاهی میکنن.
برای اینکه بچه رو از سر خودشون باز کنن یا تلویزیون همیشه برای بچه روشن هست یا انواع بازی های مختلف کامپیوتری.
خیلی کم من جدیدا مادری رو دیدم که وقت بذاره با بچه حرف بزنه پارک ببره معمولا وقت این کار ها رو ندارند.
( بازم میگم روی سخن من مادران شاغل نیست )

در تربیت کودک اگرچه کمیت هم مهمه ولی کیفیت خیلی مهم تر از کمیته!
ممکنه یک مادر شاغل کیفیت بهتری نسبت به یک مادر خانه دار داشته باشه!

اماسیس سه‌شنبه 5 آذر 1392 ساعت 05:23 http://emasis.blogsky.com/

سلام
ای بابا
اینا همش تبلیغاته ، دقت کردین اول اسمش مثلا" با ما پلاس هست ، بعد از 2 ماه اسمش میشه یه چیزدیگه و اثری ازتبلیغات قبلیه نیست و دوماه بعد یه چیزدیگه؟

درست میگید! تغییر می کنه

مهشید سه‌شنبه 5 آذر 1392 ساعت 09:20 http://chibegam.persianblog.ir/

چند روز پیش تو جلسه اولیا مدرسه دخترم شرکت کرده بودم مامانا همگی ناراحت بودن وقیافه ای گرفته بودن بیا وببین حرفشون این بودچرا نمره دختر من مثلا شده 18 هر چی مدیر ومعلم میگفتن که عیبی نداره اینا کوتاه نمیاومدن مدیر مدرسه میگفت مسئولیت پذیری یاد بچه هاتون بدین اینا فردا میخوان بشن مادر همسر تو اجتماع کاری داشته باشن وقتی اینقدر لوس وخودخواه بار بیان فردا تو زندگی خیلی ضربه میخورن کو گوش شنوا واقعا با این نسل اجغ وجغی که ماداریم تربیت میکنیم فردای جامعه ما چی میخوادبشه حالا به چند زبان صحبت کنه ریاضی 20 کمتر نگیره ولی بلد نباشه درست ارتباط بگیره کاراشو انجام بده زندگیشو سروسامون بده به چه درد میخوره .درست میگم اردیبهشتی جان

درست میگی عزیزم. مهم ترین مهارتی که بچه ها باید یاد بگیرند مهارت درست زندگی کردن و گفتگو کردن و ارتباط برقرار کردنه!

گلدونه سه‌شنبه 5 آذر 1392 ساعت 11:04

من چون اطلاعاتی در این زمینه ندارم نمی تونم اظهار نظر کنم.
یعنی نه مطمئن به اون محرکهای محیطی هستم نه فرمایش شما

خاتون سه‌شنبه 5 آذر 1392 ساعت 13:15 http://www.shahrefarange.blogfa.com

سلام.خب همش تبلیغاته و تشویق به مصرف گرایی و وسوسه کردن.گاهی هم حس عذاب وجدان به آدم می ده که اگه اینو نخرم در حق بچه ظلم کردم.

مادر آگاه دچار عذاب وجدان نمیشه

صنم سه‌شنبه 5 آذر 1392 ساعت 14:19 http://daftaresanam.persianblog.ir/

سلام خب نکته مهم که باعث جذب والدین به همچین چیزایی میشه بی حوصلگییه که در برابر گذروندن وقت با بچه ها دارن من میشنوم جملاتی نظیر: کاش همش کارتونی که این! دوست داره بود یا کاش یه دقیقه میشد این! بشینه و..... اما چند دقیقه هم حوصله وقت گذاشتن برا بچه ندارن چه شاغل چه خانه دار
و البته انرژی و روحیه و حوصله زیادی میخواد بدون غر زدن به جون بچه که فقط داره بچگی میکنه و به قول تو تخلیه انرژی بشینن کنارش و باهاش وقت بگذرونن و بازی کنن و.....

واقعا! درست میگی!

برای تو سه‌شنبه 5 آذر 1392 ساعت 14:56 http://www.dearlover.blogfa.com

حق با تو خانوم اردیبهشتی منم تصور می کنم که کودکان باید بدون شادی کنن توی طبیعت برن و دنیای اطرلفشون رو لمس کنن جالب که حتی توی کتاب های خارجی ترجمه شده هم روی این کار خیلی تاکید داره اما خوب تلویزیون مطمئنا به خاطر فروش محصولاتش یک سری تبلیع می کنه
حالا من یک مدل کارت برای دخترم گرفتم تا با کلمات اشنا بشه اصلا منظورم یادگیری نوشته هاش نیست و واقعا هم به حرف زدنش کمک کرده

به جای کارت در قالب کتاب هایی با تصویر زیاد و کلمات کم بهش یاد بده که براش جذابیت و بار معنایی بیشتری داشته باشه

برای تو سه‌شنبه 5 آذر 1392 ساعت 14:59 http://www.dearlover.blogfa.com

می دونی خانوم اردیبهشتی یکی از معضلات بچه های امروز به نظر من اینه که تنها بزرگ میشن و این باعث میشه که شاید خیلی از صفات خوب رو یاد نگیرن از کنار هم بودن شاید به جای این نبوغ بهتره شرایطی رو فراهم کنیم که کودکانمون با همسنانشون باشن و بازی کنن و زندگی رو تجربه کنن

اتفاقا این روابط باعث بهبود هوش میشه مخصوصا هوش هیجانی.

زهراسادات سه‌شنبه 5 آذر 1392 ساعت 22:09

من بچه ندارم اما باهاتون موافقم
یادمه زنداییم زمانی که دختر داییم تازه زبون باز کرده بود کلی کلمه انگلیسی بهش یاد داده بود...اما بعد 1-2 سال کلا همرو یادش رفت...و الانم زبانش ضعیف تر از همه درس هاشه...ن

بله هم زبان انگلیسی و هم زبان مادری هم جزو همون 6.5 سال میشه

آبی دریا قدغن چهارشنبه 6 آذر 1392 ساعت 09:07

سلام خانم اردیبهشتی عزیز.
منم در مورد این چیزا به پسرم سخت نمیگرفتم ،اعتقادی هم به این تبلیغات ندارم.
ولی کاش قبل بجه دار شدن اطلاعات کگافی در مورد روانشناسی رشد کودک داشتم ومیدونستم چطور باهاش برخورد کنم که نتیجه بهتری بده

ناراحت نباش. درسته از اول آدم اطلاعات کافی داشته باشه بهتره ولی هر زمان هم به دانشش اضافه کنه خیلی هم خوبه

shadmaneh چهارشنبه 6 آذر 1392 ساعت 10:57

زیبا و مفید سخن راندید، همیشه موفق باشید
با تجدید احترام

ممنون

باران پاییزی چهارشنبه 6 آذر 1392 ساعت 12:47 http://baranpaiezi.blogsky.com

میدونی بانو من از زمانی که به یاد دارم وسایل بازی توی خونه مون بود اما بیشتر اوقات هم در سفر بودیم و همین باعث شد همیشه به یاد دوران خوب کودکیم باشم چون ما واقعن کودکی کردیم چون مادرم همه چیز رو به جا و به موقع بهمون آموزش می داد با اینکه سواد کافی نداشت.
شاید یادگیری کودکان در سن های پایین مطلبو ب و آرمانی باشه برای پدرها و مادرها وشاید هم بخان امکانات زمان کودکی رو که خودشون نداشتن به فرزندان شون با امکاناتی که در اختیارشون می گذارن فراهم کنن اما انگاری یک ماشین خودکار دارن بزرگ می کنند.
امیدوارم پدر مادر ها یاد بگیرند بچه ها اگر با گل بازی کنند یا زمین بخورند چیز بدی نیست بلکه باعث میشه کودک استقلالش رو بدست بیاره و یاد بگیره در کنار جمع بزرگ بشه نه محدود بشه به بازیهای کامپیوتری تکنفره و تبلت و امثالهم.
امیدوارم مچ دستتون بهتر شده باشه خانوم اردیبهشتی عزیز.

چه قدر خوب که چنین مادر فهمیده ای داشتی و کودکی خوبی!
به قول استادی می گفت یک مادر خوب باید اگاهی و توانایی داشته باشه ولی اگرچه آگاهی را راحت میشه به دست آورد ولی توانایی را به این راحتی نمیشه کسب کرد و بعضی وقت ها اکتسابیه
ممنون. بعضی وقت ها خوبه بعضی وقت ها اذیت می کنه

داش بهی چهارشنبه 6 آذر 1392 ساعت 12:56 http://behii.persianblog.ir

من هنوز به این خونه جدیدتون عادت نکردم :(

چرا؟! مشکلش چیه؟! اقلا الان وقتی کامنت می گذارید عکستون با اون سبیل چخماقی و تسبیح میوفته کنارش!

مینو چهارشنبه 6 آذر 1392 ساعت 16:34 http://milad321.blofa.com

امیدوارم همه پدر و مادر های جوان این پست را بخوانند و آویزه گوششان کنند.چقدر از دیدن بچه هایی که به اجبار از این کلاس به آن کلاس میروند معذب میشوم.
این پست خیلی خوب بود.با تمام حرفهایتان موافقم.

ممنون

کیمیا چهارشنبه 6 آذر 1392 ساعت 22:41

تکبیر.

نارنجی خانوم پنج‌شنبه 7 آذر 1392 ساعت 01:13 http://narenjikhanoom.bloga.com

ممنون، خیلی پست خوب و مفیدی بود. من کاملا با شما هم عقیده ام

پرندیک پنج‌شنبه 7 آذر 1392 ساعت 13:27 http://parendik.blogfa.com

چه پست خوبی
واقعا داریم لذت کودکی کردنو از بچه هامون میگیریم

متاسفانه

مامان آیسا پنج‌شنبه 7 آذر 1392 ساعت 16:58

کاملا موافقم.خیلی نحوه صحیح آموزش به بچه ها مهمه. من دخترم را از 4 ماهگی به کلاسهای خانم نصیری می برم و الان که چهار سالشه کاملا تفاوتش با بچه های دیگه مشهوده . همیشه دعاگوشون هستم که من رو از این کلاس به اون کلاس رفتن و آموزشهای تبلیغاتی نجات دادند. این سایتشون هست. اگه کسی دوست داشت سر بزنه
koodakanebartar.blogfa.com

بله!
البته کتاب هایی هست که همین فعالیت ها را آموزش می دهند و اگر مادری حوصله داشته باشد می تواند همین فعالیت ها را خودش با کودکش انجام دهد و نیازی به هزینه برای کلاس نیست.

خلیل پنج‌شنبه 7 آذر 1392 ساعت 18:21 http://tarikhroze3.blogsky.com

سلام،

حرف شما درست است اما مواظب باشید تاجرها حرفتان را نشنوند!

یعنی میگید یکی را می فرستند سر به نیستم کنه؟!

فانوس جمعه 8 آذر 1392 ساعت 22:40 http://fanoseha.blogfa.com

والا...............

من هیچ وقت دلم نخواسته بچه هام نابغه باشن! دوست دارم آدمای کاملا معمولی باشن اما بلد باشن که درست زندگی کنن و از زندگیشون لذت ببرن. ترجیح می دم بچه هام شادی و آرامش داشته باشن تا نبوغ زیاد!!!

من هم دقیق همین را برای پسرک می خواهم.

shadmaneh یکشنبه 10 آذر 1392 ساعت 07:57

چه کلاس فعال و پویایی دارید! حسودی ام شد

نه بابا! این قدرها هم پویا نیست! مخصوصا که استادش خیلی اهل کور کردن ذوق دانشجوست ولی این اتفاق یک حادثه عجیب بود تو کلاسش!!!!!

انقد حرصم میگیره حالا هم میارن سازنده اش رو توی سیما و هی تبلیغ میکنه ...بعد با یه مجری پرسابقه و قدیمی مثل این اقای ...اسمش یادم نیست....

چون براشون پول خوبی داره و متاسفانه امروزه برای پول خیلی چیزها معامله میشه! مثل اعتبار!

masi دوشنبه 11 آذر 1392 ساعت 21:25 http://khalejanmasi.blogfa.com

هرچند دیر رسیدم اما اعلام میکنم که کاملا باهاتون موافقم...
بچه با بازی کردن مقدار هوش و خلاقیتشو بالا میبره...

ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد