حس و حال این روزها

سلام

من دختر بهارم... همیشه با فرا رسیدن بهار من باز عاشق میشم... باز مست میشم... با دیدن جوانه های سبز روشن و تمیز دوباره جوانه می زنم... با گلبرگ های صورتی و سفید دوباره شکوفه می زنم...

امسال اسفند حس های متناقضی را دارم تجربه می کنم... نمی دونم چرا؟! شاید به خاطر مستی باشه!!!

امسال اسفند پر بودم و پر هستم از احساس! ولی عجیب نسبت به سال 93 بی حسم! یعنی برام فقط یک عدده! هیچ حس خاصی نمی تونم نسبت به روزهایی که هنوز نیومده و توی ذهنم هیچ شکلی نداره، داشته باشم...

شما این روزها چه حسی دارید؟! برای شما سال 93 چه رنگیه؟! چه شکلیه؟! و چه معنایی داره؟!

پیوست 1: توی فیـ.س بو.ک به مناسبت روز جهانی زن، متن ها و عکس هایی زیادی دیده می شد. به نظر من خیلی هاش اصلا مناسب تبریک چنین روزی نبود! اصلا زن را آن جور که شایسته است تعریف نمی کرد... بدترینش عکس یک زن تمام بر.هنه بود که ساقه سبزی دورش پیچیده بود! راستش به نظر من این عکس به گونه ای توهین به زن و زنانگی بود...

پیوست 2: من عاشق صدای رستاکم (گروه رستاک را نمیگم) یعنی می تونم با یک آهنگش قشنگ خودم را یک روز تمام خفه کنم! دیروز با این آهنگ خودم را خفه کردم. تمام مدتی که گوش می دادم و باهاش لبریز احساس می شدم از خودم می پرسیدم ما انسان ها حقیقتا عاشق چی میشیم؟! عاشق حقیقت ذات فرد مقابل یا عاشق تصورات و فانتزی های ذهنی خودمون؟!

بعدا نوشت: فکر کنم این خودخفه کنی با آهنگ های رستاک یک جورایی ارثی باشه! پسرک هم دیشب خودش را با این آهنگش خفه کرد! یعنی گوشی من دستش بود و 20 باری از اول گوش می داد!!! بهترین زمانش وقتی بود که شب قبل از خواب روی تخت ما کنار هم دراز کشیده بودیم و اون سرش را گذاشته بود روی شونه هام و من از بوی موهاش سرمست می شدم و با هم چهار بار این آهنگ را گوش دادیم...