آیا نگرشم عوض شده؟!

سلام

الان نیم ساعته صفحه سفید جلوم بازه و من دارم به خط تیره عمودی چشمک زن نگاه می کنم. هم زمان موضوع های مختلفی از ذهنم عبور می کنه ولی با هیچ کدوم ارتباط برقرار نمی کنم. انگار یک جورایی وجودم مثل این صفحه سفید خالیه! نه! راستش خالی نیست. در یک جور آرامش و صلحه! یک سکوت که آزاردهنده نیست.

یک سکوت که توش زل زدی به افق و داری همه چیز را بازنگری می کنی...

آقای اردیبهشتی باز مریض شده. عفونت شدید میکروبی که به گفته دکتر آنژین شده. بنده خدا فقط دیشب دو تا آمپول آموکسی سیلین زد و تازه باز هم آنتی بیوتیک خوراکی هم مصرف می کنه.

دقیق نزدیک به زمان سمینار مشترک من و دوستم، استادمون موضوع سمینار را عوض کرد. اگرچه ما زمان گذاشته بودیم و کارهاش را کرده بودیم چون دقیق همون روز هم امتحان داریم. حالا باید از اول همه کارها را انجام بدهم و اسلاید بسازم اونم از موضوعی نه دقیق ازش اطلاع دارم و نه زیاد باهاش ارتباط برقرار می کنم. یک آزمون باید بگیرم از یک ضایعه مغزی که اصلا سراغ ندارم و تفسیر کنم که حتی یک خطش را هم ننوشتم و...

ولی نگران نیستم. عصبی نیستم. شاید بی حس شدم و یا شاید دیدم نسبت به زندگی عوض شده...

جایی خوندم همه حس خوشبختی فقط به طرز نگرش ما بستگی داره...

یعنی دارم نگرشم را عوض می کنم؟!؟!